Mertoğlu Koleji

Bölüm 9

               |Beni bırakma|

Mira'nın Ağzından;

Gelen mesajın ardından gidip gitmemeyi düşünüyorum uzun süre. 

Kendi kendime konuşmaya başlıyorum. Kafamda bin tane tilki dönüp duruyor soruların sonu gelmiyor bir türlü

Ya aptalca bir şakaysa?.. Gitmeden öğrenemem ki.. Onu görmek istiyor muydum hem?..Değişmiş miydi acaba?.. Kilo almış mıydı saçları beyazlamış mıydı mesela?.. Merak mı ediyordum ben onu?.. 13 yıldır bir kere bile aramayan bizi merak etmeyen o adamın şimdi ayağına mı gidecektim?.. Neden bunca yıl sonraydı İstanbul'a taşındığımızı nereden biliyordu?.. Ölümcül bir hastalığa yakalanmıştı da günah mı çıkarıyordu şimdi?.. Ailesi var mıydı burada çocukları olmuş muydu?.. Kızları var mıydı acaba onlar ona baba derken aklına ben geliyor  muydum kalbi acıyor muydu?

Odanın içinde bir oraya bir buraya ilerleyip duruyorum. Ne yapmam gerektiğiyle alakalı hiçbir fikrim yok. Mantık kuramıyorum.
Yankı'nın lavabodan çıktığını ve yanıma doğru geldiğini görünce olabildiğince normal hatta endişemi belli etmemek için neşeli bir tavır takınıyorum. Yankı yanıma geliyor gülümsüyorum

"Mira benim biraz işim var çıkmam lazım. İstersen akşam gelirim yalnız kalma"

"Yok ya kalırım..dün kaldım ya"

"Dün ben vardım balık hafızalı. Sevgiliye mütevazilik yapılmaz akşama gelirim geç kalmamaya çalışırım"diyor burnuma dokunurken

"Tamam kocacığım ben yemeği hazır ederim sen gelmeden"diyor dalga geçerek

"O günlerde gelir elbet"diyor kıkırdıyorum. Onun yanında bu denli mutlu olmam normal miydi?

Uyuyabilme ihtimalime karşı bendeki anahtarı ona veriyorum yanağımdan öpüp evden çıkıyor arkasından bakıyorum öyle onunla birlikte neşeli Mira'yı da uğurluyorum. Biraz önceki halime dönüyorum yavaş adımlarla salona doğru ilerliyorum, telefonumu elime alıyorum mesaj kısmına girip 'mesajı sil' tuşuna basıyorun sonra tekrar vazgeçiyorum bunu sıkılmadan tekrar tekrar yapıyorum. O sırada annem arıyor açıyorum

'Alo'

'Alo Mira nasılsın kızım'

'İyiyim anne okuldan geldim oturuyorum sen nasılsın'

'Ben iyiyimde senin sesin bana pek iyi gibi gelmiyor neden?"

'Yoo iyiyim bir şeyim yok yoruldum sadece bugün'

'Şimdi beni çağırıyorlar kapatıyorum hadi gene kurtuldun'

Cevap vermiyorum yalandan  gülüyorum

'Anne..'

'Efendim kızım'

Mesajı söyleyip söylememek arasında kalıyorum bir süre düşünüyorum

'Sana bir şey söyleyecektim bana mesaj geldi ba..'

'Mira kapatıyorum akşam konuşuruz' diyor ve yüzüme kapatıyor. Sinirleniyorum. Telefonu sehpanın üstüne fırlatıyorum

Saatlerdir oturuyordum karşımdaki boş duvara kilitlenmiş düşünüyordum. Hava kararmıştı evde duvar saatinin çıkardığı tik tok sesi yankılanıyordu
Karanlık odada oturuyordun kalkıp ışıkları açmaya enerjim kalmamıştı düşünmekten, başım ağrıyordu patlayacak gibi.

Ağlamak istiyordum bağıra bağıra ama yapamıyordum o adam için ağlamayacağım konusunda sözüm vardı çocukluğuma, küçük Mira'ya

"Bağırmadan ağlayabilirsin izin veriyorum. Bağırırsan ben korkarım çünkü" diyor bir ses