adını sen koy zehra ömer

SANA BİR SEY OLSA NE YAPARIM

Gözlerimi kapatıp ağlamaya başladım yener elini yüzüme koyup ağlama zehram bu iş bitince iyiki yapmışsın diyeceksin aşağıdan çok kuvvetli bir ses geldi gözlerim bir anda istemsizce açıldı yener aşağıya koştu ve kırılma  sesleri gelmeye basladı bense ayaklarımı karnıma kadar çekmiş kafamı bacaklarima gömmüştüm bir el bana deyince korkuyla bagirdım
                                   ***
Hı sonunda buldum arabada kapının onundeydi içerideki bağırma sesi dışarı kadar geliyordu ne yapacağımı düşünmeye başladım en son yer den taşlar toplayıp bir camın hepsini kırdım ve içeri girdim o adamı merdivenlerde görünce nefret duygum kabardı ve çok sert bir  yumruk geçirdim yerden kalkıp bir vazo aldı ve kafama geçirdi o an benim için durmuştu sesler azalmaya başlamıştı ama sonra Zehra'nın ağlama sesini hatırladım biraz daha dayanmaliydim ve kalkıp iyi bir dovdum adam koşmaya başladı bi ara arkasını dönüp size bunu ödetecem dedi yukarı kata hızlı adımlarla daha çok koşarak çıktım Zehra'nın o hali içimi acıtıyordu keşke o adamı biraz daha dovseydim diye düşünmeden edemedim yanına gidip kibarca omzuna dokundum

Zehra

Korkuyla başımı kaldırdım Ömer'i görmemle kalbim rahatlamisti 2 dk sonra gelse hayatım mahvolmuş olabilirdi ayağa kalktım ve boynuna sarıldım elim bir anda kana bürünmüştü kafamı geri çekip Ömer'e baktım ama o anda Ömer yere yığıldı ilk önce küçük bir çığlık attım yanına comelip ne olur kalk ne olur falan dedim telefonunu alıp tayfun diye birini aradım kim olduğunu bilmiyordum ama en son onunla konuştuğuna göre yakın birisi olmalıydı 6. çalısta açtı

-Ömer adamı bulmak için arama çalışmalarını başlattık en kısa zamanda buluruz dedi

-be ben Zehra Ömer in başı kanıyor ve bayıldı ne olur bişey yapın benim yüzümden bir şey olursa dayanamam ne olur

-Tamam sakin ol şimdi bir doktor arıyorum bende oraya gelecem sakin ol ama dedi

-Tamam deyip kapattım

Benim hayatım için kendi hayatını riske atmıştı hızlıca aşağıya inip ecza dolabindan tüm eşyaları alıp yukarı çıktım doktor gelirse vakit kaybetmemesi lazımdı yaklaşık 15 dk bekledim bir yandan dua ediyordum ona bir şey olsa asla kendimi affetmezdim kapı çaldı üstümün yırtık olduğunu farkettiğim için  üzerime montumu giyip aşağıya indim korkuyla kapıyı açtım 2 tane adam duruyordu bı tanesi Ömer iyi mı dedi bilmiyorum dedim yine gözlerim doldu normalde bu kadar ağlayan biri değilim ama şu son bir haftada yaşadıklarım hiç normal değildi beraber üst kata çıktık doktor bir şeyler yaptı Ömer'e o sıra uyanmıştı bı bana bı doktora bide tayfunu bakıyordu sonra kimsiniz dedi

Sadece bunu söyledi tayfunla önce birbirimize sonra Ömer'e döndük beni tanımamıştı neden bu beni bu kadar üzmüştü yüzüme manasız bakıyordu ama ne olursa olsun kendimi hatırlatacaktım