adını sen koy zehra ömer

EVLENMEK İSTEMİYORUM

Şu salak adamın söyledikleri zerre miktar beni ilgilendirmiyordu o kızı neden kurtarmıştım ki bıraksaydım ne hali varsa görseydi zaten Ayşe'nin doğum gününe geç kalmıştım telefonum çalmaya başlayınca cevaplayıp eve  geleceğimi söyledim Ayşeye nasıl kendimi affettirecektim inşallah o kızla bı daha asla karşılaşmam

Eve gidince Ayşe'nin yüzünden ne kadar kırıldığını görebiliyordum kalbim paramparça olmuştu yanına gidip kocaman sarıldım hastalığını öğrendiğimden beri ona daha çok bağlanmıstım çok kısık bir sesle

-özür dilerim dedim

Yüzüme bakıp Sen benim herseyimsin gelememissen mutlaka geçerli bir sebebin vardır ve artık senin mutlu olmanı istiyorum  hayat arkadaşını bulup evlenmeni ve en çok ta hala olmayı istiyorum

Ayşe'nin söyledikleri yüzüme kırabaç gibi çarptı ne diyeceğimi bilemiyordum

-Haklısın bitanem deyip
Yanından ayrıldım üstümü değiştirmek üzere odaya çıkıyordum ki annem beni durdurdu ve odasına çağırdı kapıyı kapatıp lütfen otur dedi

-Annemin üstünde bir gariplik vardı

-oğlum ne olur söyleyeceklerimi dikkatle dinle baban 3 sene önce bi sözleşme imzaladı o sözleşmede evlenme çağına geldiğinde kaya ailesinden biri ile evlenecektin ilk başta bende kabul etmedim ama artık çok geçti baban imza atmıştı yıllarca senden bunu saklamaya çalıştım belki kendin evlenirsin  diye ama hiç evlenmekten bile bahsetmedin  ve artık onlar  vaktin geldiğini düşünüyor bende aynı fikirdeyim

-Anne sen ne diyorsun  babamın yaptığı bir hatayı neden ben çekiyorum

-Sinirlenmeni anlıyorum ama Ayşe senin evlenmeni istiyo bunu ona çok görme

Annemi daha fazla dinlemek istemedim ve yerimden kalktım

-Bunların hiç biri olmayacak deyip hızla kapıyı çarptım

Montumu alıp dışarı çıktım Ayşe'nin altı ay ömrü kalmıştı onu mutlu etmek için kendi hayatımı hiçe sayabilirmiydim tanımadığım bir kız hatta adını bile bilmediğim bir kızla evlenebilir mıydım aklım çok karışmıştı evimizin yakınların da bir park vardı oraya gidip kafa dinlemeye karar verdim
                                 ***
Odama çıktım tüm uykum kaçmıştı üzerime ceketimi giyinip kulaklıklarımı çekmecemden alıp kulağıma taktım telefonumda genelde hareketli şarkılar vardı ama şuan moralim çok bozuktu slow bir şarkı seçip dinlemeye başladım ve kimseye görünmeden çıktım evimizin hemen yanında bir park vardı koşmak insana mutluluk veriyordu parka kadar koştum nefes nefese kalmıştım ama kalbimdeki acı hala ilk andaki gibi canımı acıtıyordu banka oturup kafamı iki elimin arasına aldım ve göz yaşlarımın akmasına izin verdim
                              ***
Parka geldiğimde derin bir nefes aldım kafamı çevirmemle bir kızın hıçkırarak ağladığını gördüm herzaman yumuşak kalpli biri olmuştum gitmeyeceğim diye arkamı döndüm ama kalbim izin vermedi yanına kadar yürüdüm yanına oturdum başını kaldırıp bana baktı gözleri ağlamaktan şişmışti ilk önce sinirli gibi bakıp ardından bakışları yumuşamışı önüne dönüp ağlamaya devam etti hayatımda ilk defa beni biri ağlarken görüyor dedi

-Beni ilgilendirmez ama rahatlamak istiyorsan seni dinlerim dedim

Yüzüme baktı bana güvenmeye çalışıyormuş gibi 

-Guvenebilirsin dedim

-Evleneceğim dedi

-Neden üzülüyorsunki mutlu olman gerek

-Normal şekilde evlenenler mutlu olur annemgil beni zorla evlendiriyor babam kaya holdingin başkanı
Duymamla küçük çaplı bir şok geçirdim annemin bana söylediği soy isimde buydu
Devam etmesi için kafa salladım

-şirketin durumu kötüye gidiyormuş babamın bir arkadaşı vardı kervancıoğlu holdingin patronuydu onunla bir sözleşme yapmışlardı ne olduğunu bilmiyordum ama bugün öğrendim zamanı gelince bizim aileden birisi ile onların ailesinden birisi evlenecekti annemgil benim evlenmeye eğimi bildiğinden kardeşimi evlendirmeye karar vermişti ama kardeşime nasıl kıyarım o daha çok küçük ben evlenmeyi kabul ettim evleneceğim kişi Ömer kervancıoğlu ydu yüzünü bile görmediğim bir adamla nasıl evlenirim deyip başını omzuma koydu

Benim evleneceğim kız bu muydu kararım bi anda değişmisti beni nasıl ezdigini iyi hatırlıyorumdum bunu ona odetmeliyim ve anneme gidip evleneceğimi söyleyecektim