adını sen koy zehra ömer

KENDİNİ NE ZANNEDİYORSUN

-iyi misin

Uzun süre şok yaşadıktan sonra kendime gelmeye çalıştım yener yerde deliler gibi çırpınıyordu baya iyi vurmuştu sanırım ama ne olursa olsun o vurma hakkına sahip değildi bu anda kafamı hızla ona çevirip

-ne yaptığını zannediyorsun be

- ben sadece

-Sen sadece ne bana bak hayatıma iyice bulaşmaya başladın babama seni söylersem öldürür seni o na göre davran

-Ne kadar şımarık b i kızsın ya sen zengin olunca hiçbirşey değişmiyor diğer insanlardan ne farkın var para mı para mutluluk vermiyo anladinmi bunun için parayla kendini avutma

-se se sen ne diyorsun ben bı kere şımarık değilim sen fazla eziksin

-Oyle mı dersin bu gece uyumayip biraz davranışlarını düşünmeni isterim tabi düşünme yeteneğine varsa deyip sırıtmaya başladı tam cevap verecektim ki Yener'in ayağa kalkmaya başladığını anladığımda Yener'in yüzünü görmek istemediğim için hiç bir şey demeden çekip gittim

-Sen kimsin lan Zehra'nın yanında ne geziyorsun eğer zehra ya yakın olmaya çalışıyorsan seni öldürürüm Zehra benim anladinmi

Hiç bişey demeden arkasını dönüp yürümeye başladı yener hala tehditlerini sıraların onu hic tinmadan arabasına bindi

Hiç keyfim kalmamıştı ceketimi üstüme giyip Leyla ya bile haber vermeden çıktım çıktıktan sonra cebimden telefonu çıkarıp mesaj attım

Başım biraz ağrıdıgı için çıkmak zorunda kaldım özür dilerim

Sonra telefonu cebime koyup yürümeye başladım bi taksiyi durdurup bindim sonra Leyla'nın mesaj geldi

Bunu seninle sonra konuşacaz Zehra hanım

Taksiden indim neden üzgündüm ki o insanın söyledikleri tabiki doğru değildi bunu için üzülmeyi kesip yüzüme gülümsememi takinip kapıyı çaldım annem kapıyı açtığında içeri gel seninle bişey konuşacağız dedi oturma odasına geldiğimde gerginliği iliklerime kadar hissettim kardeşimin ağlamaktan gözleri sismisti babam ise baya bi üzgün görünüyordu

Annen gelip sanada anlatalım

-Babanın durumu kötü şirket her geçen gün batmak üzere bizde kardeşini evlendirecegiz

-Annemin bu sözü sert bir şekilde yüzüme çarptı ne diyordu annem bi anda bağırarak ne diyorsun anne diye ayağa kalktım kardeşim benim herseyimdi peki baba sen  nasıl izin verirsin  o daha çok küçük onun yerine ben evlenirim

-Söylediğim şey karşısında annem ve babam şaşkına dönmüştü
Çünkü ben evlenen insanlardan  nefret ederdim hatta hiç bir zaman evlenmeye eğim derdim

-Annem bu daha iyi oldu dedi

Gözlerimde yaşlar birikmeye başladı son sozlerimi söyleyip odama çıkacaktım

- peki kiminle evleneceğim

Uzun bir sessizlikten sonra annem

-ömer kervancıoğlu dedi

Söylediği seyle yere mühürlenmiş tim o kadar zengin birisi neden benimle evlenmek istesinki Ömer kervancıoğlu her zaman idolum olmuştu davranışları zekasına hep imrenmiştim daha önce hiç onu gormedigimi hatırladım ve bu beni iyice meraklandirdi tek istediğim odama gidip uyumaktı

Bi bölüm daha bitti ne olur düşüncelerinizi yoruma yazın