adını sen koy zehra ömer

EVE DÖNÜŞ

Buradaki son anlarimizdi burası fazlasıyla güzeldi izin verseler burada ömür boyu yasardim bizimde böyle evlerimiz vardı ama ben oraya gitmekten nefret ederdim burayı bana özel kılan "o"ydu hayatımda ilk defa kendimi bu kadar değerli hissettiriyordu

-Ne o baya bı dalmissin bişey mı oldu

-Hayir sadece buranın ne kadar güzel olduğunu düşünüyordum

-istersen yine geliriz

-Gerçekten mı

Deyip kocaman sarıldım duygu değişikliğinden ne yaptığımı bilmiyordum

-Hadi dondum sen arabaya geç ben kapıyı kilitleyip geliyorum

-Tamam

Deyip arabaya yöneldim arabaya bindiğimde klimayı açtım hava çok soğuktu Ömer sürekli kafasını çevirip bana bakıyordu Ömer'in hafızasını kaybetmiş olması aslında iyi olmuş gibiydi onun bu hali daha sempatik ve daha hoş yapıyordu onu onunla vakit geçirmeyi sevmiştim arabaya bindi ve ona evi tarif ettim kapıya geldiğimizde hafızasını kaybettiğini çok belli etmemesi gerektiğini ve yorgun olduğu için uyuması gerektiğini söyledim kapıda herzamanki tatlisliginden ödün vermeyen Ayşe açtı bana sıkıca sarılıp

-Ya ne kadar özlemişim sizi

-Bizde

-Abicim

Deyip Ömer'e sarıldı omerde bir mimik bile yoktu sarilmamisti bile ona öldürücü bir bakış atıp ağzımda onun söylemesi gereken şeyleri söyledim salonda herkesi selamladıktan sonra gözüm aleve kaydı onu tabikide kıskandıracak tim ama sonraya saklamayı tercih ettim dün Ömer'i uyutmamak için üstün çaba sarf etmiştim ve fazlasıyla yorulmustum odaya gittiğimde Ömer çoktan yataktaydi hızlı bir şekilde pijamalarimi giyip yanına geldim bu sefer o beni cagirmadan ona sarıldım ve onun rahatlatıcı parfüm kokusunda kayboldum

***

-hadi ama açlıktan olecem

-Ya ufff git başımdan

Sabahleyin uyandırılmaktan nefret ederdim beni uyandıran kimse kalkıp bogacaktim yanagimdaki sıcaklığı hissetmemle gözlerimi gülerek açtım

-Beni böyle şımartırsan başına büyük bela açarım ona göre

-Hiim bir düşüneyim benim için sorun yok

İkimizde gulumsedik ve uzun süre gözlerime baktı sanki çok şey söylüyordu o bakışlar ne kadar üzgün olduğunu kalktım ve üzerime herzamanki sitilim balıkçı yaka bir kazak bir İspanyol paça ayağıma su adidasin ünlü üç çizgili ayakkabısı ondan herkeste vardı ama benimde hoşuma gittiği için giyiyordum sırt çantası alıp aşağıya indim herkes salondaydi

-Ooo yine mı başbaşa kalmak istiyorsunuz

-Evet aysecim yani kahvaltı yapıp geleceğiz

Omerle sahil kenarında bir resteronda kahvaltı yaptik buranin manzarası harikaydı

-Biraz daha burada kalalım

-Sen bilirsin

biraz sahilde dolaştık Ömer bi ara montunu çıkarıp bana uzattı ne kadar istemesemde zorla giydirdi tam romantik bir sahne yaşıyorduk ki dizilerdeki gibi telefon çaldı

-Efendim demir

-..............

- sana mesaj atarım

-..............

-Gorusuruz

Telefonu kapattı

-Ben arabaya gidip geliyorum demir arabada bir dosya olduğunu söyledi

-Tamam ben buradayım

Biraz öylece durdum belkide ona ilk başta sözleşmeyi anlatmalıydim o zaman işler bu kadar buyumezdi evet kesinlikle anlatacaktim başka biryerden ögrense daha kötü olurdu bı sure deniz i izlemeye karar verdim o kadar durgundiki zamanda epey bı geçiyordu ve soguklasiyordu Ömer'in montuda bende kalmıştı zaten hasta olabilirdi kafamı yana çevirmemle Ömer'i gördüm ama sinirliydi hemde çok sinirli

-Bunu bana nasıl yaparsın senden nefret ediyorum

-Ne diyorsun Ömer

-Beni aptal yerine koydun

Deyip iki eliyle beni sarsmaya başladı bir anda bırakınca yalpaladim elindeki kagiti yüzüme tuttu bu sözleşmeydi ben anlatmadan önce o görmüştü

-Zengin koca avcısı, paragöz,namussuz,kaç kişiyi daha böyle idare ediyorsun

-Be-ben

-Soyleyemedim degilmi ne olduğunu ama ben senin ne olduğunu çok iyi biliyorum
Sen tam bir

Devamını getirmeden sustu ama ne söylemek istediği ortadaydı son bir kez bana baktı bu bakışın öncekileriyle hiçbir bağlantısı yoktu sanki bana nefret kusuyordu zaten söylediği şeyler

-Senden nefret ediyorum

Arkasını dönüp gitti bense arkasından bakakaldim dizlerimde derman kalmamıştı yere oturdum belimi o küçük korkuluğa yasladim bacaklarımı karnıma kadar getirdim başımı bacaklarıma yaslayıp ağlamaya başladım kimse umrumda değildi sadece ağlıyordum ağlamak insanı rahatlatırdı tek umudumda buydu zaten kalbim sıkışmaya başladı şu an tek istediğim şey Ömer'in bana eskisi gibi davranmasıydı