3-2-1 KAYIT

3: Kahvaltı

Multimedia: Deniz ve Lina

Yaklaşık 1 yıldır nerdeyse her gün beraberiz ve ilk defa biri beni evime bırakıyor. Tuhaf.

Sabah kalktığımda boynumda müthiş bir ağrı vardı. Dün akşam olanları düşünürken uyuya kalmışım. Koltuğumda. Boynum tutulmuş ama ne tutulmak. Çok acıyo anam. Resmen sürünerek aşağı kadar indim ve kendimi televizyonun karşısına attım.

Birkaç dakika sonra annem aşağı indi bende o sırada televizyon izliyip bir yandan da boynumu ovuşturuyordum. ''Günaydın kuzum.'' dedi beni görünce.

''Günaydın'' dedim acı çektiğimi belli eden ses tonumla. Annem bir şeyin ters gittiğini hemen anladı.

''Ne oldu sana?''

''Öyle çok abartılacak bir şey yok ya sadece boynum tutulmuş.'' dedim.

''Onu nasıl becerdin deli?''

''Ya dün ben koltukta uyuya kalmışım.''

''Ee kabahat sende koltukta uyursan tabi boynun tutulur.''

''Burda kıyamam kuzuma gel öpiyim geçsin falan demen gerekiyo kanka biliyon di me? Normal anneler öyle yapar.''

Beni duymamazlıktan gelerek ''Bi krem sürer bide sararız yarına bir şeyin kalmaz'' dedi.

''Tamam.''

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Annem boynuma krem sürüp sardıktan sonra ''Gel hadi bugünde ben sana kahvaltı hazırlıyım bari.'' dedi.

''Ay kız ben sana onu söylemeyi unuttum.'' dedim gözlerimi kocaman açarak sanki çok büyük bişi olmuş gibi. Azıcık heycan yapsın kerata.

''Noldu çabuk söyle.'' dedi oda gözlerini kocaman açarak.

''Ya ben dün çocuklarla sözleşmiştimde beraber kahvaltı yapıcaktık. Onlara gidebilir miyim?'' dedim yapabildiğim en masum bakışı atarak.

''Bu muydu söyliceğin? Hem bu boyunla ne kahvaltısı hazırlamayı planlıyorsun?''

''Ya bilmiyorum anne bir şekilde hallederiz.'' dedim lütfeeen dercesine suratına bakarak.

''Ee iyi tamam git bakalım ama sakın boynunu zorlama.''

''Okeeeey.'' dedim ve üzerimi değiştirmek için yukarı çıktım.

&&&&&&&&&&&&

Bizimkilerin evine geldiğimde anahtarı deliğe soktum ama ben daha çevirmeden kapı açıldı.

''Hoş geldin Lina.'' dedi Aras kapının arkasından.

''Hoş buldum.'' dedim. Ayakkabılarımı çıkarmak için aşağı doğru kafamı eğmemle kaldırmam bir oldu. Boynum acıdı laan.

Ahh diye sızlandım istemsizce. Aras endişeli gözlerle boynuma baktı.

''Noldu boynuna?''

''Çok önemli bişi değil ya sadece tutulmuş.'' dedim.

''Ve bu halinle hala bize yemek yapmaya geliyosun.''

''Ayıp ettin ama ne varmış halimde. Hem alt üstü bir pankek yapıcam yani sakin ol.'' dedim ama beni hiç duymamış gibi

''Gençler bu gün kahvaltıyı dışarıda yapıyoruz.'' diye bağırdı.

''Aras bak cidden dışarıya gitmeye gerek yok.''