THE RÖPORTAJ (çatkapı Haberci)

GÜLÜŞÜ YERİNE MEZARI

Şu an arkada çalan bir açılış müziğiyle giriş yapıyorum, ve evet yine ben.
(Açılış müziğini hayal edin şimdi medyaya koymaya üşendim.)

Damla Sevinç ile röportajın dibine vurduk beh, daha çok sohbet havası vardı ikimizde.
dmlalasvcn kullanıcı adından ulaşabilirsiniz kendisine.

"Bilemezsin belki bir gün senin kapını çalarım."

-*-*-

*Önceliğim her zaman olduğu gibi yazarımızı tanımak, peki kimdir yazarımız?

Ben Damla, namıdeğer panda Hanım. 13 yaşındayım. Açıkçası kendimi diğer yaşıtlarımdan daha olgun buluyorum, Ciddiyetten yana bir insanımdır diyebilirim.

-Bende anlatamadım çoğu zaman insanlara, anlatıp mutsuz olmaktansa yazmayı tercih ettim.

-Kesinlikle 😏

*'gülüşü yerine mezarı' kitabın ismi fazla düşündürürücü, belli bir kurgu değil bir insanın kalp ağrısını anlatıyor. Peki bu olayı wattpad gibi bir platforma taşımak nerden aklına geldi??

Doğrusu aklımda öyle birşey yoktu. Insanlara hiçbir zaman derdimi anlatmadım çünkü gerek olduğunu düşünmedim, buna beni iten kişi annemdi. Açıkçası ona şükranlarımı sunmalıyım, şayet o olmasa ona karşı hislerip büyüyüp beni daha içe kapanık biri yapacaktı.

*Ali Ekber Sakar...
Onun anısı için yazdığın bir kitap bu, senin için gerçekten değerli olduğu gayet açık. Bize biraz Ali Ekber Sakar'dan bahsetmeni istesem?

O benim ütopyamı -dışarıdan biri olarak- sahiplenmiş ilk kişi. Sadece bir değişle ilk aşkım. Her ne kadar kısa bir süreçte onu tanısam dahi muhteşem bir insan olduğunu biliyorum, çabuk kırılan bir insandı, ona söyleyeceğiniz şeyi ölçüp biçmeniz gerekirdi. Yakışıklı bir çocuktu tabi 😏 Beni en çok etkileyen şey gülüşüydü sanırım,
Sade bir değişle.

-Onun ölüm haberini aldığında nasıl hissettin?

-O an rüyada olup olmadığı gerçekten sorguladım. Şayet o kadar ani söylediler ki bir an dengemi kaybettim sanırım, hatırlamıyorum  tam olarak. Sanki ruhumu astılar ve ben onu izledim. Çok karışıktı.

-Gerçekten üzüldüm kuzum, allah sabır versin.

-Sağol.

*seni daha fazla üzmeden konuyu değiştiriyorum o zaman, kitabın kapak tasarımı sana mı ait, yoksa başkasına mı?

Bana ait 😄

-Hadi canım! Yetenek var o zaman.

-Tabi canım 😏

*hikayeni sweek platformunda göremedim, peki orada da yayınlamayı düşünüyor musun??

Uygulamanın çok ilgi çekmediğine kanaat getirdiğim için hayır.

-Herkes watty'e alışkın nede olsa

-Yanii mesela sadece sweekte yayınladığım bir hikayem vardı bölümün başka kopyası da yoktu, tabi yanlış tuşa bir bastım tüm bölüm puff gitti baştan yazmak sorunda kalmıştım.

-Abow 😳

-Yaa.

*peki aklında yazmak istediğin başka bir kurgu var mı? Yeni kitap, yada yeni çalışma falan. Yazarımız bize fısıldar mısın biraz??

Tabii ki aklımda bir kurgu var😏 lakin şimdi yayınlamayı düşünmüyorum, ikisine yetişemem falan kalırım ortada 😰

-Bende 7 tane kitap var, ben nasıl yetişeyim 😂😂😂

-Vöh 😂😂

-Napayım aklımda kalacağına wattpad de dursun diyorum bölümler geç oluyor.

-Açıkçası ben bir kurgu finaline kadar hazırlayıp öyle yazardım. Aklımdaki kurguya yaptığım gibi 😏

-Aslında wattpad deki çoğu yazar aynı taktiği kullanıyor biliyor musun? Buna bende dahilim.

-Başka türlü olmaz zaten. Düşünsene sona geldin iki hafta final düşün 😒

-Aynen aynen katılıyorum.

*sence GÜLÜŞÜ YERİNE MEZARI'nı neden okumalılar?

Immm...
Sizin gidişinizin başkasındaki etkisini bir nevi anlamak için okuyabilirler. Ya da sadakat ve bağılılığı görmek için..

*son olarak bu röportajı okuyacak olanlara neler söylemek istersin??

Okuyun.
Şaka şaka 😂
Bir platformda dahi olsak özel birinin aşinalığını görmelerini isterim. Kapı açık gelebilirler ❤️

*röportaj isteğimi kırmayıp kabul ettiğin için çok teşekkür ederim damla, inşallah kitabın bol bol okunur, vote yorum yağmuruna tutulur.

Inşallah 😂😇