Musallat: İkizlerin Ruhu

DEFOL GİT!!

O fısıltıyı duymamın ardından bir hafta geçti. Ama hâlâ daha bir fısıltı gelmedi. Gerçi gelmesini de istemem. Acaba daisy  ne durum da ona herşeyi anlattığım zaman gözleri fal taşı gibi açıldı. Sanırım çok koktu. Ama ona herşeyi anlatmasaydım ve evden gelen fısıltı bir daha çıksaydı. Ve bu daisy'e  denk gelseydi bir saniye bile bu evde durmazdı. Artık o sesin nereden geldiğini ve kimin fısıldadığını öğrenmeliyim. Ve bu olanları bana anlatabilecek tek kişi bana o evden çıkın, kendinizi kurtarın diyen kadın. O kadını bulup her şeyi öğrenmeliyim. Nereden ulaşabileceğim konusun da hiç bir fikrim yok. Ama ne olursa olsun o kadını bulucam. TIK...TIK... "Lydia  çık artık şu odadan yeter!!" "Ya tamam çıkıyorum. Sen beni salon da bekle. Konuşucaklarım var." "İyi tamam. Çabuk gel." " tamam" kadınla konuşucağımı daisy' de anlatıcam. Onun fikrini almalıyım. Hemen odadan çıkıp daisy'nin  yanına gelip oturdum. "Evet lydia dinliyorum." "Geçen gün karşılaştığım kadınla tekrar görüşmeye karar verdim." "Nee!! sen çıldırdın mı?" "Niye böyle büyük bir tepki verdiğini anlayamadım daisy. Alt tarafı kadınla konuşucam. Ve bu evde neler olduğunu o kadına sormam gerekiyor." "Ya lydia o kadın tehlikeli olabilir." "Daisy, ben anlatamıyorum galiba. O kadını bulmalıyım ve olan biten herşeyi öğrenmeliyim." "Tamam lydia  öyle olsun illa başını belaya sokacaksın. Ne yapıyorsan yap!" "Zaten öyle yapacam." Daisy'e 'ye  çok sinirlendim. Ne var sanki herşeyi öğrensem. Evde rahat ve huzurlu yaşasak. Ama anlamıyor. Ne
Olursa olsun ben kafaya taktım. Herşeyi öğrenicem. Hızlı bir şekilde üstümü giyinip evden çıktım ve kadını araştırmaya başladım. Öncelikle bu mahallede mi oturuyor onu öğrenmeye çalışıyım, çalışıyım da nasıl bulucam ki bütün evlerin kapısını çalıp kadını arayacak halim yok ya. Düşün lydia düşün...

DAİSY:Lydia' nın ne yapmaya çalıştığını anlayamıyorum. Ne diye kadınla konuşmaya çalışırsın ki... ne işine yarayacak? Herşeyi geçtim. Nasıl bulacaksın? Klasik lydia ü işte.

Kırk saattir düşünüyorum nasıl bulucam ben bu kadını ya? hayır ismi cismi de belli değil ki... hıı bir dakika bu o kadın değil mi? Çok benziyor. Hemen koşmaya başladım ve kadının yanına gittim. "Hanımefendi..." "Buyrun." Allah kahretsin ya o kadın değilmiş. "Çok özür dilerim hanımefendi. Birine benzettim de." "Kime benzettiniz acaba sorabilir miyim?" "İsmini bilmiyorum. Bilsem çok iyi olucak." "Şey belki sizin Benzettiğiniz kişiyi tanıyor olabilirim. " "Gerçekten mi?" "Evet benim bir ablam var. Birbirimize çok benziyoruz." "Aa o zaman ablanız daha önce hiç şu evde oturdu mu?" "Malesef evet. O ev ablamın hayatını alt üst etti." "O zaman benim aradığım kişi sizin ablanız. " "Evet sanırım öyle." " o zaman beni o kadının yanına götürürmüsünüz?" "Ama pek sizinle görüşmek istemeye bilir." "Peki ama neden?" "Geçen gün o eve yeni birilerinin taşındığını söylemişti. Ve taşınan bir kızla konuştuğunu o evden hemen çıkmasını söylediğini söylemişti. Sonra da o kızla bir daha görüşmek istemediğini de söylemişti. Ve sanırım o kız sizsiniz. " "Evet benim. Ama hayat mayat meselesi. Gercekten o kadınla konuşmam gerekiyor. Lütfen beni o kadının yanına götürün." "Pekâlâ sizin dediğiniz gibi olsun sizi ablamın yanına götüreceğim. " " çok teşekkür ederim. Hemen gidebilir miyiz?" "Yok şimdi olmaz yarın olsa olur mu?" "Elbette olur. O zaman ben sizin telefon numaranızı alıyım. Yarın haberleşiriz." "Tamam. Telefonunuzu verin sizden çaldırayım." "Buyrun." "Tamam. Alabilirsiniz." "İyi günler." "İyi günler." Kadına ulaşacağım demiştim. Sonunda bu evde neler döndüğünü öğreneceğim. Neyse bari eve gidiyim. Bu sefer hızlı adımlarla değil yavaş adımlarla eve girdim. Daisy  ortalarda gözükmüyor du. Bende bakmadan odaya geçiş yaptım. Sonra kapım iki kere tıklandı. TİK...TİK... "Gir" "Ne oldu lydia bulabildin mi bari o kadını?" "Evet buldum. Sana söylemiştim değil mi? O kadını bulucam demiştim." "Bak sana söylüyorum. Başını belaya sokacaksın. Anlıyorsun değil mi?" "Hayır daisy. Başımı belaya sokmayacağim. Bunu bilsen iyi edersin." "Tamam ya tamam. O kadını bul ve başını belaya sok!" " birincisi kadını zaten buldum. İkincisi başımı belaya sokmayacağım. Üçüncüsü Beni rahat bırak." "İyi tamam." Hiç bu kadar daisy'le  kavga etmemiştim. Niye bu hale geldik ki? Bence hiç bir sebep yok. Ama ne olursa olsun. Daisy benim yanımda olmalıydı ve o kadınla konuşmak için yanımda gelmeliydi. Ama nerdee? Saat 19:30 ne ara bu kadar zaman geçti ya. Alt tarafı birazcık kitap okudum. Demek ki o birazcık üç dört saat miş peki ben şimdi ne yapacağım? Bir an önce yarın olsa da kadınla konuşsam. Ama acaba benimle konuşmak ister mi? Ama o evde gerçekten çok kötü şeyler yaşadıysa beni anlaması gerekiyor. Eğer onun yaşadıklarını başka birinin de yaşamasını istemiyorsa bana bütün bildiklerini anlatması gerekiyor. Umarım anlatır. TIK... TIK... "Gir daisy. Ama baştan söyleyeyim eğer o kadınla ilgili konuşacaksan girme." "Yok onla ilgili değil." "Pekâlâ gir o zaman" "Ne yapıyorsun?" "Oturuyorum." "Hadi içeri gel çok sıkıldım artık." "İyi tamam hadi sen git ben geliyorum şimdi." Sanırım daisy' de bana hak verdi. Ama ne yapabilirim ki o da gittikçe korkmaya başlayacak. "Hadii lyida" "Tamamm geliyorum." Odadan çıkıp daisy'nin yanına doğru yol aldım. Tam salona giricektim ki bir fısıltı daha  duydum. "ÖLÜCEKSİN..." bu iki oldu. Yeter ya ne oluyor böyle kim var bu evde?" "Lydia ne oldu?" "İkinci fısıltıyı duydum." "Ciddimisin? Ama ben duymadım." "Nasıl ya niye bu fısıltıları bir tek ben duyuyorum. Yoksa bu bilinç altımın bana oynadığı bir oyun mu? Artık bu kadınla konuşmak bana şart oldu." "Zaten bende seninle gelicem." "Ne? Ama daha dün neler neler diyo..." "Evet haklısın. Ama bu dün de kaldı. Bugün böyle düşünmüyorum." "Yani yarın benimle geliyorsun?" "Evet" "Tamam o zaman" "tamam hadi gel salona geçelim." "Tamam" Daisy'le  salona geçip ne yapıcağımızı düşündük. "Daisy, sen birden bire niye fikrini değiştirdin?" "Sonuçta evde bizden başka yaşayan canlı veya cansız varlıklar var."   "Hm anladım." "O zaman ne yapıcaz..." " Tabii ki de yarın o kadının yanına gidip herşeyi öğrenicez daisy." "Aynen ama şimdi birazcık dinlenelim olur mu?" "Tamam"

************

Saat 09:30 ve ben daha yeni kalktım. Hemen hazırlanıp kadınla konuşmak için sabırsızlanıyorum. Acaba daisy hazır mı? Bence hazırdır. Ay ya hazır değilse...

TIK...TIK... "Gir"  "lydia..." "Efendim" "Hazır mısın" "Gördüğün üzere daha giyinmedim" "O zaman ben seni salon da bekliyorum." "Tamam" Hemen üstümü giyinip salona doğru yol aldım. "Hadi daisy. Artık çıkabiliriz." "Tamam" "Evden hızlı ve heyecanlı bir şekilde çıktık. "Lyida kadın nerede oturuyor?" "Bilmiuorum. Telefon numarasını aldım. Şimdi de onu arayacağım oda nerede oturduklarını bize söyleyecek." "Anladım tamam."  Hemen numarayı çevirdim. "Alo ben lydia sizinle dün görüşmüştük. Ablanız ve oturduğu eski ev hakkında."  "Tamam tamam hatırladım sizi  şu an müsaitiz gelebilirsiniz. Ben size konum atıcam."  "Tamam iyi günler"   " şey bir dakika lütfen geldiğiniz zaman ablama bizim evimizin adresini benim verdiğimi söylemeyin  olur mu?"  "Olur söylemeyiz. Konumunuz geldi. 10-15 dakika sonra oradayız."  "Tamam"  konum gelir gelmez bir taksi' ye bindik. Ve 10 dakika içinde kadının evine vardık. Ve hemen kapının zilini  çaldım. kapıyı  telefon da görüştüğüm kadın açtı ve bizi içeriye davet edip salona geçmemizi rica etti.  Bizde daisy'le birlikte salona geçtik ve o kadınla göz göze geldim.  "Merhaba hanımefendi. Sizinle konuşmaya geldik."   "Sizin burada ne işiniz var?" Diye kadın bize çemkirdi.  "Sizinle konuşmak için hanımefendi. Oturduğumuz evde neler olduğunu öğrenebilmek için geldik."   "DEFOL GİT!!"   "Kadının tek ve son söylediği şey bu oldu. DEFOL GİT!!

Arkadaşlar yeni bölüm biraz geç geldi. Bir yandan okul başladı, bir yandan da aklıma hiç bir şey gelmedi. Ama bundan sonra bölümleri  biraz daha çabuk yazmaya çalışıcam umarım bu bölümümü de beğenirsiniz. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. Düşünceleriniz benim için çok önemli.  :)♥♥ 

reallunicornn SIMAL-SANGSTER  ElifNazz9898  ETİKETLEDİĞİM KİŞİLERİN KİTAPLARINA BAKARSANIZ ÇOK SEVİNİRİM. GERÇEKTEN YAZDIKLARI KİTAPLAR ÇOK GÜZEL VE ETKİLEYİCİ. :))