Türüm Belli Değil

1.Bölüm

Saati söylemiyicem ama sabahın körü!
Hmm...tamam ilk önce hikaye.
2000 yılında bir melek doğdu. Dünya'nın en güzel kızı ( ego tavan ) 6 yaşıma kadar güçlerimin farkına değildim, ama benim dışımda farkında olan birisi vardı.

Herşey ana sınıfında bir çocuğu camdan fırlatmamla başladı. Tabikide küçük olduğumuz için beni ispitleyenlere inanmadılar. Yani kim 6 yaşlarındaki veledlere inanırki? Ben inanmam açıkçası. Çocuğa kimin ne yaptığı hala açığa kavuşmuş değil.

7 yaşıma geldiğimde,evcil hayvanımı sarılarak öldürdüm.

13 yaşlarımda bana neler olduğunu araştırdım. Sonuç...sonuç yok!
16 yaşıma kadar normal bir insan gibi yaşadım. Ne kimse bana olanları açıkladı ne de ben olanları araştırmaya devam ettim.

<><><><><><><>

Saati söylemiyicem ama sabahın körü!

Tamam söyliyicem 04.23 uyanmamı sağlayan şahıs, oda arkadaşım ve kankitoşkum olan Emily. Şuan ona çok sinirliyim çünkü müziğin sesini son ses olarak açmış ve dans eden mikrop arkadaşım Emily'e yastık atmıştım ama hisleri kuvvetli olduğu için yastığı yakaladığı gibi bana geri fırlattı. Bilin bakalım ne oldu? Tam ayaklanırken kafama attığı için yere kapaklanmış bir ben gördüm.

Ona en ölümcül bakışlarımı attığımı görünce kaçmaya başladı. Güzellik uykum bölündü ve içimden bir ses bu günün kötü geçeceğini söylüyordu. Kapaklandığım yerden anca bi spatula yardımıyla kaldırılmam gerekiyordu. Bu arada Emily vampir.

Kalkmamla beraber yatağıma boylu boyunca uzanmam bir oldu ve kendimi güzellik uykuma geri dönmek için zorladım. Birkaç dakika sonra uyumuş olmam gerekiyoki, karşımda büyükannemi gördüm.
3 gündür aynı rüyayı görüyorum ve her seferinde bana " Torunum, lütfen beni ziyarete gel. Anlatıcaklarım çok önemli! " Diyip ve beni merakta bırakıp gidiyor.

Tamamen uyandığıma emin olduğumda saate baktım 7.08 okula gitmek için hazırlanmam lazım ama büyükannemin söyledikleri aklıma geliyor. Belkide onu ziyaret etmeliyim. Odamdan çıktığımda Emily kahvaltıyı hazırlamış ve beni beklemeden yemeğe başlamıştı.

"Aşk olsun kanka insan hiç kankitoşkunu beklemeden kahvaltı etmeye başlar mı?"

"Uyandırmaya kıyamadım diyicem ama, gergedan gibi uyuduğun için uğraşmak istemedim."

"İyi yaptın, yoksa sana tepik atabilirdim."

"At mısın lan sen? ( bu arada türküz ama yurtdışında yaşıyoruz.)

*altında çizgi olan yazılar iç ses*

Şuan sana laf sokabilirim ama senin iç sesin olduğum için bunu yapamıyorum.

Nasıl bir iç ses kendine laf sokmak isterki?

Boşver seninle tartışarak güzel beynimi zorlamak istemiyorum.

Yani olmayan şeyini?

Hiiii aşk olsun yaaa insan iç sesine böyle bişiy dermi?

Kendimle tartışmayı bir kenara bıraktım ve domuz gibi tıkınan Emily'e döndüm. Ona pis bakışlarmı attıktan sonra masaya oturup kahvaltımı yaptım.

10 dk. Sonra masayı toparladık. Ben odama çıkıp okul formamı giydikten sonra saçımı yandan ördüm. Ben makyaj yapmam çünkü çok güzelim.

Çantamı alıp Emily nin yanına gittim.
(Koyu yazılar benim konuşmalarım)
"Kankağğğ hazırmısın?"

"Gerizekalı,yanındayım ne bağrıyon?"

"Ne bilim ya,canım istedi işte hem kulakların iyi duyuyo ya daha çok bağırıyom ki sağar ol istedim."
Kendi çapımda hafif bir kahkaha attıktan sonra kapıya ilerleyim spor ayakkabılarımı giydim. Emily'de gelince yola çıktık. Okul fazla uzakta değil yürüyerek 15dk. Falan o yüzden araba kullanmıyoruz. Vampir okulnda okuyoruz. Yan taraftada kurtların bölümü. Onlardan tiksiniyorum diyicekken yarı kurt olduğum aklıma geldi ama bu belli değil ağhh neyse.

Okulun ilk günü olduğu için daha kimseyle tanışmadık. Sadece Emily ve ben. Öğretmen sınıfa girdi ders başladı sadece knedimizi tanıtmakla yetindik. Sınıf 23 kişi 8 kız var yazık lan bize! 15 erkek ne lan?
Tenefüste birkaç kişi ile tanıştık.
Emma, Maria, lily, Rachel, karla, Julia

Sıkıcı bir okul günü geçirdiğim için anlatma gereği duymadım. Emily ile beraber eve giderken büyükannemin
Yanına gitmeye karar verdim.

Vampir hızımı kullanatak gittim diyicektim ama öyle bişiy olmadı! Otobüse bindim. Çünkü hiç bir gücümü kullanmayı bilmiyorum. Bu yüzden büyükannemin yanına gitmeye karar verdim. O da bir melez ama kimsenin bundan haberi yok. Benim dışımda, ben kimse değilim. Otobüsten inip yaklaşık 5 dk. Kasar yürüyünce büyükannemin evine geldim ve kapıyı çaldım. Güler yülü bir tonton teyze kapıyı açtı. Tabiki bu benim büyükannem. İçeri gürdim ve oturdum, sessizliği bozan büyükannem oldu.

"Ben rüyalarına girip seni çağırmasam, bir büyükannen olduğundan haber yoktu nerdeyse."

Oh çok güzel oldu çokta güzel lafını koydu,içimin yağları eridi.

Susarmısın içses? Şuan büyükanneme ne cevap vereceğimi düşünyorum. Hah! buldum.

" Im.. Şey pek vaktim olmamıştı "

"Tamam sana anlatmam gereken şeyler var."
####################

Burada kesiyorum çünkü saat 02.29
Ve uyumam lazım umarım beğenirsiniz daha ilk defa yazıyorum.

Yorum ve votelerinizi bekliyorum. En kısa zamanda yeni bölüm gelicek.