Endüstri Meslek Lisesi #wattys2019

3.BÖLÜM

Yazar notu; Bu bölüm düzenlenmiştir.

Bölüm Şarkısı - Yüzyüzeyken Konuşuruz / Uykusuz ve Dengesiz

Bugünki yaşadığımız rezillikten sonra müdürün odasını bulma konusunda kimseden yardım almadan, kendi çabalarımızla odasını bulmuş; bulduğumuzda ise durumu özet geçerek sınıfımızı sormuştuk. İkinci dönemin ilk haftasında olduğumuz için, sınıfların tekrar düzeleceğini kayıtlarımızın da henüz alınmadığı ve bu sürede herhangi bir sınıfa gidebileceğimizi söylemişti. Bu kadar umursamaz olması bizi şaşırtırken birbirimize baktık. Üçümüzün de böylesine bir konuşma beklemediği âşikardı.

"Peki o halde." diyerek çıktığımız müdür odasının kapısını kapatarak yan yana koridorda yürüdük.

Herkesin derste olmasının avantajın kullanıp, sessiz olan koridorda gün hakkında değerlendirmelerde bulunduk. İlk günden okulun çoğuna rezil olmamız iyi olmasa da, hiç birimiz bunu dert edip neşemizden ödün vermemiştik.

On birinci sınıfların olduğu kata çıktığımızda Lila, dahiyane sorusunu yöneltti. "Ee, biz hangi sınıfa gireceğiz?" Omuzlarımı bilmem dercesine kaldırırken Asel dudak büzdü.

"Güzel bir fikrim var." Tek kaşımı kaldırıp söylemesini belirtecek şekilde baktım. "Şimdi herkes gözlerini kapatıp koridorda ilerleyecek. Sağa ya da sola döndüğünde hangi kapı karşısına çıkarsa oraya girecek." diye sözlerini tamamladı Asel.

Bakışlarım koridorun diğer ucuna kaydı. Aşağı yukarı on tane kapı vardı ve koridor geniş olduğu için birbirimize çarpma ihtimalimiz de oldukça düşüktü.

"Kabul."

Hemen koridorun başında yan yana geçip ve Asel'den gelecek komutu bekledik.

"İleri!"

Ellerimi öne doğru uzatarak karşıma çıkarabilecek herhangi biri ya da bir şey karşısında önlem aldım. Sessiz koridorda üçümüzün ayakkabılarının sesinin dışında ses çıkmazken, sınıftaki öğrencilerden hafif uğultular geliyordu.

Birkaç adım sonra durarak sağa mı yoksa sola mı diye düşündüm. Sağ tarafı seçerek gözlerimi açtığımda, sınıf kapısı birkaç adım ilerimdeydi. Kapıyı tıklatmadan hemen önce koridorun öbür tarafına yürüyen Asel'e ve koridorun ortasında durmuş ne yapacağın karar vermeye çalışan Lila'ya gülerek bakmayı da ihmal etmemiştim.

"Gel."

Aldığım komutla, kapıyı açarak önce kafamı daha sonra da tüm bedenimi içeri soktum. Otuzlu yaşlarının ortasında olduğu belli olan kadın öğretmenin soran gözlerle bakması üzerine açıklamada bulundum.

"Yeni öğrenciyim."

Bakışlarımı kısa bir süreliğine hocadan alarak uğultuların yükseldiği sınıfta gezdirdim. Dakikalar öncesinde yaşanan olaydan haberdar olduklarını kanıtlayan ayrıntıdan biri buyken, gülüşerek laf atma çabaları da ikincisiydi. Gözlerimi devirmemek için direnirken "Tanıt bakalım kendini." diyen hocayla sınıfa çevirdiğim gözlerim tekrar hocayı buldu.

"Çakıl Erva Alkan." demekle yetindiğimde, ismin dışında başka ne diyebileceğimi düşünüyordum. Fakat aklıma gelen bir şeyler yoktu.

"Pekâlâ, geç bakalım bir yere."

Gözlerim direkt en arka sıralarda gezinirken dolu olduklarını gördüğümde üzüldüm. En arka sıralar her zaman favorimdi.

Cam kenarından üçüncü sıranın boş olduğunu gördüğümde oraya ilerledim.
El mahkum buraya oturacaktım artık. Çantamı masanın üzerine koyup cam kenarına yaslandım.