AŞK ÜÇGENİ

20

Sabah kalktıgımda etrafa sakince bakmaya basladim hersey ne çabuk değişmişti oysaki bu olaylar , bu şehir beni cok yıpratmıştı hala Barlas ile birlikteydim ama bisiler dogru gitmiyordu Alp ile tanıştıktan sonra bazı şeyler değişmişti sosyal medyadan bu aralar uzaktim zaten benim hakkımda haber yapmaya bayılıyorlardı , ayağa kalktım elimi. Yüzümü yıkadım ve aşağıya indim Annem ve Anka oturmuş yemek yiyolardi Annem artik cok sessizlesmisti o sert tavri gitmisti
Hak veriyordum sonuçta kac senelik kocasini kaybetmişti annem çatalı sertce bıraktı

"Ben artık dayanamıyorum Afra ablamın yanına italyaya gidiyorum bu öğlen bunu şimdi demem dogru değil fakat bu şehir beni boguyo kafa dinlemek istiyorum hem siz başınızın caresine bakıyorsunuz sonucta yetiskinsiniz "

"Git anne , kafani topla haklsın istedigin zamanda geri donersin ben bakarim hem Anka ya hem sirkete "

"Tesekkur ederim kızım iyiki varsin "

Gülümsedim Annem yukarı çıktı biz ise Anka ile yemeğimizi devam ediyorduk gerginlik vardi belliydi

"Ne yaptin ne ettin Barlas senin "

"Bu kadar cok mu seviyorsun Barlas i "

"Senin sevdiginden cok seviyorum onu ve bende bulmadığı sende buldugu şey ney ?"

"Bunu ben bilemicem Anka önce kendi egonu yenmeyi dene zaten gerisi gelir "

"Barlas sana aşıkken mi hic sanmiyorum "

Ayağa kalktim daha fazla konuşmak istemiyorum bu konusma oldukca baymıştı beni yukarı çıktığımda telefonumun çaldığıni gordum Barlas ti

"Alo"

"Bitanem nasılsın "

"İdare eder sen "

"Bugu güzel bir gece yasaticam sana aksam 9 da hazir ol ozel bir yere gotucem "

"Tamamdir "

Telefonu kapattiktan sonra kapı çaldı ve asagidan sesler geliyordu aşağıya indim gordugum manzara beni şaşırtmıştı Abim gelmisti Metin Aydan gelmisti hizla asagiya indim ona karşı olan öfkem dinmiyordu hızlı bir tokat attim ev hitmezlileri şaşırmışlardı tabiki Ankada

"Hangi yuzle geldin buraya sevgili abicim yıllardır yoksun zaten senin varlığını bile unutmustum "

"Ben özür diliyorum Afra "

Merdivenlerden Annem indi ve yanimiza geldi oglunu özlemişti fakat oda ofkeliydi cunku abim uyusturucuya başlamıştı 20 lerinde ozamanlar anlamıyorduk sonra ise evde gerginlikler çıkmaya başladı ve ani krizleri başladı hastaneye götürmüştük bağımlı olduğunu ogrenmistik annemler ilk destek oldu Abim bir daha kullanmayacağını soyledi fakat bu sefer daha cok kullanmaya basladi yakasını bırakmıyordu ona aciyordum cunku o olmadan yaşamıyordu evde yine kriz oldu  fakat bu sefer daha beterdi abim halisyasyon görüyordu yada daha farkli bisiysi babami bıçakladı 1 ay komada kaldi babam ve abim babamin hastane ye yatirildigi gun kaçmış ve bakadan yüklü miktarda para çekmişti o bir pislikti.

"Benim senin gibi evladim yok aradan kac sene gecti ve hala sana kizginim "

"Tedavi gordum sonunda o illetten kurtuldum uzun zamanimi aldi ama yaptigimin farkindayim babamdan ozur dilemeye geldim isterseniz kabul etmeyin ama yine özür diliyim "

"Babam öldü metin !"

Abim bir an durdu kendisi bıçaklamıştı ve birdaha hic görmemişti

"Sen ciddimisin !?"

"Bunun sakasini mi yapicam , sen babani son nefesinde bile gormeyo hak etmiyordun anladin mi beni !"

Abim yere eğildi annemin ayaklarını tuttu ve aglamaya basladi