AŞK ÜÇGENİ

7

Yaz tatile girmiştik mezuniyet günü hayatımın en berbat günüydü Barlas î havaalanına kadar takip etsem bile beni istemediğini açık ve net belirtti bu bana çok koymuştu onu hala seviyordum aradan 1 hafta geçmişti ve tek başınaydım bugün ise yazlığa gidecektik ben Hayat ve Mert , mert ile aramız düzelmişti arkadaştık fakat hala bana karşı bisiler hissediyordu yakında vazgeçerdi diye düşünüyorum çok takılmadım yataktan kalktım ve 2 valizimi alıp aşağıya indim hava çok sıcaktı ikiside beni bekliyorlardı Mert in arabası ile gidecektik ve ben arkada olucaktı çünkü depresyondaydım bunu biliyorlardı aşırı sessiz ve sakindim bagaja valizlerimi koydum ve arkaya uzandım Mert bana bakıyordu her zaman ki gibi Hayat î öptüm ve yolculuğumuz başladı her şey peri masalı gibi geliyordu sanki Barlas ile hiç karşılaşmamış gibiydik sanki bu kadar güzel animiz yoktu içim acıyordu bedenimi onu sunduğum gibi kalbimi de sunmuştum onun her bir dokunuşunda ölüyordum o ise beni bırakıp gitmişti gözümden bir damla akması ile hemen sildim onu unutmalıydım bir daha görmeyecektim bu bana daha çok acı veriyordu o bağlı kaldigin buz mavisi gözleri görmeyecektim tenini tenimde hissetmiyicektim dudaklarını hissetmiyicektim canım acıyordu kokusunu koklayamayacaktım belkide belli bir zaman sonra onu hatirlayamicaktim bu daha ağır geliyordu canımı bile vereceğim adamın hayatımda sessizce çıkması beni kötü hissettiriyordu ve kalbimi kırıyordu. Kafamı yastığa koydum ve arabanın beni sallaması uykumu getirmişti gözlerimi kapattım...

___

BARLAS

Amerikaya gelmiştim ve geldiğim gibi sıkı eğitim almaya başlamıştım aklım hala Afra yi düşünüyordu onun hala etkisindeydim benim yüzümden kaç kere ağladığını görmek yumruklarını sıkmami sağlamıştı hele havaalaninda mezuniyetinden kaçıp benim yanıma gelmesi kimseyi umursamadan bağırıp beni sevdigini söylemesi ve onu birakmamam gerektiğini söyledi bunu her kız yapamazdı ama işte Afra farklıydı o diğer kızlar gibi değildik o beni bir dokunuşu ile öldürüp bir dokunuşu ile canlandirabilirdi vücudum tamamen onu arzuluyordu onunla tanıştıktan sonra hiç bir kadın bana bu kadar ilgi çekici gelmemişti bile Afra nin kokusunu beni benden alıyordu öpüşü sahiplenisi o kadar özlemiştim ki gözümden bir damla yaş akınca hızla sildim onu unutmalıydım belki bir daha onu görmeyecektim onu birde tenine dokunamayacaktim daha önemlisi kalbini beni unutmasını istemiyordum tanrım ona âşıktım kalbime söz geçiremiyordum telefonumu çıkarttım birlikte dolu fotoğraflarımızı inceledim o kadar güzeldiki o kadar masum aynı zamanda sade ydı gözleri herkes deki kahverengi sahipti fakat o gözler benim aşık olduğum ve aradığım gözlerdi ben o gözlere denk gelince kalbim atıyordu sabah kalkarken dağınık saçlarını yana atıp benim suratımi incelemesi her gün beni deli ediyordu onu içime alıp saklayasim vardı . Dünya nin en masum şeyiydi ve bir zamanlar bana aitti fakat şimdi onla aynı havayı bile soluyamiyorduk babama karşı olan öfkem artıyordu , aklıma mert geliyordu beynime Afra ile birlikte olabilir ler mi düşüncesi yayılıyordu fakat Afra bana yapmaz diyordu sonra ise kendimden nefret ettirmeye çalışırken onu aldatmış gibi gösterdim kalbime sızı girdi Afra ya benden başkası dokunamazdı o benim küçük kadınım di o bana aitti o nu paylaşamazdım...