Verdiğim bir sözü bozuyorum. Ki yapmazdım böyle şeyler. Bir söz dökülüyorsa dilimden arkasındaydim hep lakin bugün;
"Bir daha senin için yazarsa kırılsın kalemim" demiştim. Bin bir parçaya bölündüm, kırıldım, bir kalemim sağlam kaldı. Senden yana kırılmayan bir kalemim elimde. Hakkı bu yüzden seni anlatmak. Yazdığı defterden özür diliyorum şimdiden. Sayfaları ziyan ettiği için, seni yazdığı için. Yazacak binlerce güzel şey arasında tek kötüyü bulup yazdığı için. Umutlarımı hayallerimi öldürene kalemimle hayat verdiğim için, kendimden de özür dilerim. Kaybettiğim renklerim.. sizden de.. yüzüm olmasa bile..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rengini Kaybeden Ruhlar
PoetryRengarenktik.. Ruhlarımız bedenimize uyum sağlamaya çalışırken bir sürü adı bilinmeyen renklere sahip olduk. Bu güzeldi. Kahkahalarımızla daha parlak oluyordu. Çocuk ruhlarımız büyümeyi reddetti. Ta ki bu renkleri kaybedene kadar. Yahut renkleri...
