The lonely wolf

4.

Evan

Na het eten bracht ik het meisje naar een kamer waar ze kon slapen, 'Hoe heet je eigenlijk?' Vroeg ik zo lief mogelijk. 'Luca.' Zei ze. Een grom verliet mijn mond. 'Wat is er, waarom grom je?' Ze keek me verbaasd aan. 'Oh eh niks.' 'Pas op straks komt ze er nog achter.' Dylan, mijn wolf werd helemaal boos. 'Je weet dat de alfa ons vermoord als het mis gaat.' Dat gebeurt niet, ik stelde hem gerust. Eigenlijk was ik best gespannen, de alfa kan heel kwaad worden als iets niet gaat zoals hij wil. 'Hier is het.' Zei ik tegen Luca. We stonden voor een grote grijze deur, Luca opende de deur en sprong meteen op het bed. Ik deed al haar spullen in de kast en liep weg.

Luca

Evan liep uit de kamer, eindelijk even alleen. Ik ging rechtop zitten en staarde voor me uit, het bed waarop ik zat was super zacht. Ik had nog nooit zo'n zacht bed gevoeld. Ik deed mijn ogen dicht en viel in slaap. 'Luca, wacht nog niet slapen!' Wat is er snauwde ik onbeleefd naar Naomi. 'We moeten leren te veranderen in een wolf, anders gaan we nog een keer dood doordat we niet sterk genoeg zijn.' Ik zuchte, vooruit dan maar. Net toen ik rechtop wou gaan zitten hoorde ik een stem, 'Ze zal nu wel slapen.' Een andere stem zei 'Laten we het nu doen, voordat ze wakker word.' De deur begon te kraken, snel ging ik weer liggen en sloot mijn ogen. Ik hoorde voetstappen dichterbij komen, mijn hartslag schoot omhoog. Ik voelde een koude rilling over mijn rug. 'Weer je zeker dat ze slaapt.' Vroeg één van de stemmen. 'Ja, ik hoop het.' Ik draaide me om, het hele bed begon te kraken. 'Ze slaapt, anders draaide ze niet om van angst.' Opgelucht zuchtte ik. Vervolgens hoorde ik allemaal gerommel in mijn kast, waar zouden ze naar zoeken. Na ongeveer een half uur gingen ze weg. 'We gaan morgen verder zoeken, het moet hier zijn.' Wat moet hier zijn, ik wist het niet. Langzaam maar zeker draaide ik me om en voordat ik het wist lag ik weer diep in slaap.

David

'We gaan morgen verder met zoeken, het moet hier zijn.' Zei Evan tegen mij. Evan is de béta en doet er alles aan om  hem te vriend te houden. We liepen samen naar buiten nog kletsend over wat we zouden doen: 'weet ze al dat ze de prinses is?' Vroeg ik aan Evan. 'Volgens mij niet, laten we dat ook maar zo houden straks waarschuwd ze iemand via mindlink.' ik knikte. 'Waarom heeft ze dat nog niet geprobeerd?' zei ik na lang treuzelen. 'Ik weet het niet, misschien weet ze niet hoe het moet.' Evan zuchtte 'Laten we maar gaan slapen ik ben bekaf.'

------------------------------------

Deel 4 :) zelf vond ik dit deel wat minder, maar ik hoop dat jullie het nog steeds leuk vinden.

Vote, comment?

X Marijke