6.

65 8 1
                                    

Luca

'Mam!, Pap!' Badend in het zweet werd ik wakker, wat was er net gebeurd? Het leek zo echt, ik zuchtte en keek op de klok '10 uur' mompelde ik. Ik ging rechtop in mijn bed zitten en kamde mijn haar. Het zat vol met klitten alsof ik het een jaar niet had gekamd. Ik liep naar de kast om te kijken of ze iets hadden meegenomen. De hele kast lag overhoop en mijn kleren waren gescheurd 'fijn'en ik rolde met mijn ogen. Ik zocht tussen alle kleren naar iets wat nog een beetje heel was. Uiteindelijk vond ik een rood shirtje en blauwe jeans. De blauwe jeans zaten vol scheuren maar ja ik moest toch iets aan. Ik keek door het raam naar buiten, ik wou dat ik buiten was. 'He zielepoot ga niet zeuren ofzo, ik heb een gevoel dat we hier zo uit zijn ' in mijn hoofd gingen allemaal gedachtes om, maar vooral de vraag wat willen ze eigenlijk van me?

Evan

'Goeiemorgen' prinses, ik liep Luca's kamer binnen hopelijk heeft ze ons vannacht niet gehoord. 'Heb je lekker geslapen.' Ze keek me met een moordende blik aan, 'Hé heb ik iets van je aan ofzo' riep ik sarcastisch. 'Huh, wat oh sorry ik was aan het nadenken.' zei ze nijdig. Ik keek haar vragend aan, zou ze het weten, weten waar we naar zochten? Ik probeerde het onderwerp te veranderen en zei; 'Je moet vast honger hebben, kom er staat ontbijt klaar.' Ik bekeek haar eens goed, ze was zo dun als een lat, en ze zag er ook best wel hongerig uit. Ze knikte en samen liepen we naar beneden voor het ontbijt.

Naomi

'Ik vertrouw hem voor geen kant.''Ach we krijgen tenminste eten.' Zei Luca terug, ik gromde als teken dat ik het met haar eens was. Ik merkte dat Luca wat afwezig was, het kwam vast door de droom van vannacht. 'Moet je eens ruiken! Het ruikt naar soep met stookbrood' ik probeerde haar wat op te beuren. Ze lachtte een beetje, 'Hé het komt wel goed, we vinden wel uit wat die mannen willen en wat er is gebeurd met je ouders, maak je geen zorgen.' Ik merkte dat ze al wat vrolijker werd, doordat ze de gedekte tafel zag. Het was een grote zaal met wandtapijten en muurversiering, een beetje zoals je een kasteel zou verwachten. De tafel was wel drie meter lang en gedekt met allemaal soorten broodjes en soepjes. Ik begon te watertanden en ging snel zitten.
——————————————
WOW ik heb echt heel lang niet geupdated oeps.. Ik hoop dat jullie me vergeven voor dat en ook voor dit korte hoofdstuk, maar er komen nu weer updates. Sorry voor de typfouten🙈

X Marijke

Btw: WE HEBBEN 500 READS GEHAALD🎉 Ik wil jullie allemaal heel erg bedanken voor dit en ik hoop dat jullie het verhaal nog steeds leuk vinden.

The lonely wolfWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu