Herşeye Rağmen

3. Bölüm

NUR'DAN,

Eve geldiğimde ceset gibiydim. Hemen bir duş alıp uyumak istiyordum. Ama ne fayda daha evde yemek yok. Oflaya oflaya mutfağa gidip yemek yapmaya koyuldum. Üvey kişinin nerde olduğu hakkında hiçbir fikrim yok. Zaten umrumda da değil. Ama yemek yapıpta gitseydi en azından ben işkence çekmemiş olurdum. Öncelikle hangi yemeği yapacağıma karar vermeliyim. Buz dolabını açıp ne var diye bakarken karnıbahar sırıttı yüzüme. Hemen işe koyuldum. Yaklaşık 20 25 dakkaya yemeğin suyunu koydum. Altını kısıp içeriye gittim.

Saate bakmak için telefonu elime aldığımda bir mesaj olduğunu gördüm. Messengerdan geldiği için heyecanlandım. Muhammet le tek haberleşme ağımızdı. Ama mesajın ondan gelmediğini görünce büyük bir hayal kırıklığı yaşadım. Mesaj atan ablamdı. Akşam arkadaşında kalacağını söylüyordu. Benim içinde iyi oldu işleri bitirip erken yatarım diye düşünürken aklıma Muhammet geldi. Şimdi tam sırası. Ona mesaj atmalıyım. Çünkü ablam varken atarsam kesin fark eder ve mutlaka okurdu mesajları. Onu nerden ilgilendiriyorsa onuda anlamadım gitti. Bu düşüncelerimi bi kenara itip derin bir nefes aldım. Ve sonunda mesajı atabildim.

-Merhaba, bayadır konuşamadık nasılsın?

Sonunda atabilmiştim mesajı. Zaten çevrimiçi olduğundan yanıt pek gecikmedi.

+İyilik sen??

Nedense önceden olduğu gibi samimi değiliz. Kalbimi sızlatan bir soğukluk girdi araya. Nedenini sorsam yok öyle bişey der. Kafamdaki sorularla birlikte cevap verdim.

-İyiyim Allah a şükür. Canını sıkan bişey mi var??

Neden böyle bişey dedim bilmiyorum ama böyle demek geldi içimden. Cevap geldi.

+Hayır. Neden sordun?

-Hiiçç. Öylesine işte. Çok soğuksun, önceden böyle değildi. Rahatsız mı ediyorum artık??

Aferin kızım bravo sana. Dan diye sorulur mu ya..! Kafayı yemek üzereyken cevap geldi. Bu seferki biraz gecikti yalnız.

+ Mesaj atma.

Neeee!!! Allahım bu bir kabussa hemen uyanmak istiyorum. Olamaz.

- Neden??

Kendimi alkışlamak istiyorum gerçekten. Kızım nedeni gayet ortada işte erkek değil mi sıkıldı senden. 3 yıl konuştuğuna şükret sen.

+ Konuşmak istemiyorum. Mesaj atma.

Öylece donup kaldım. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü birden. Cevap vermeden telefonu masaya bıraktım. Ardından 1 mesaj geldi.

+ Kusura bakma...

Artık cevap vermem gerektiğini anladım. Bişeyler söylemem gerekiyor, ben hala öylece duruyordum. Ve cevap vermek geldi içimden artık.

- Önemli değil...

Sadece görüldü yaptı.
Gözlerimden bir damla yaşın süzüldüğünü hissettim. Farkettim de uzun zamandır ağlamıyorum. Ağlamak garip geldi bana. Doyasıya ağladım. Bir daha ağlamamak için...