Dönüm Noktam

1.Bolum

Yaşamak ve ölmek hangisini tercih edecektim. Hayatta kalıp savaşmak mı yoksa pes edip ölmek mi? Bu arafta sıkışıp kalmıştım. Kapattığım gözlerimi yavaşça açtım. Karşımda uçsuz bucaksız sonu belli olmayan deniz beni derin düşüncelerin içine hapsediyordu. Ölmek miydi şimdi doğru olan yoksa geride kalanları bir kenara bırakıp hayata tutunmak mı ?
Çaresizliğin esiri olmuştum farketmeden. Hayatımda bana dair ne vardı ki sanki ? Yasadığım hayatta tutunabileceğim bir doğrum bile yoktu.Yavaşça kapıyordum gözlerimi ve daha derin düşüncelere nakşediliyordum. Yavaş yavaş yüzüme çarpan rüzgarın soğukluğunu hissediyordum.Benimkisi diri bir beden ölü bir ruhtu adeta. Çaresizliğin dünyada bedene bürünmüş hali gibiydim. Yalnızlığımla başbaşaydım. Hayatın beni savurduğu gibi rüzgarda saçlarımı savuruyordu. Saçlarımı hafif geriye attım.Vücuduma ani bir titreme geldi sanki artık yeter düşünmeyi bırak der gibi. Bu yoğun düşüncelerden kendimi alıkoyamıyordum. Karanlığın yerini aydınlık alıyor. Gokyüzü hafiften kızıla dönüyordu. Gecenin yalnızlığını guneşin parıltısı kavrıyordu. Havanın yavaş yavaş aydınlanmasıyla içimdeki karanlık kıpırdamaya başlamıştı.