Welcome to the University

[5] Βιβλιοθήκη

Ήμουν στο γραφείο του προπονητή της ομάδας πόλο, το οποίο επίσης μου πήρε αρκετή ώρα να βρω, αφού δεν ακολούθησα αμέσως τον Λίο να δω που στο καλό πήγε. Αντιθέτως, είχα μείνει κοκαλωμένη στην πισίνα.

Τρεις πιθανότητες υπήρχαν.

Ας ελπίσουμε πως ο Λίο δεν είναι από αυτούς τους ωραίους της Πανεπιστημιούπολης, που πάνε κάθε βράδυ με άλλη και εγώ υποτίθεται πως ήμουν ένα ακόμα πουτανάκι του.

Αυτή η φήμη δεν μου άρεσε.

Η δεύτερη είναι ο Λίο να μην κάνει σεξ με καμιά και εγώ να ήμουν η τυχερή εκείνο το βράδυ, αλλά δεν νομίζω η Χριστίνα να διέδιδε φήμη που απλώς θα με ανέβαζε σαν κοπέλα.

Αυτή η φήμη δεν μπορούσε να ισχύει.

Η τρίτη ήταν πως ο Λίο είχε πιει τόσο πολύ στο πάρτι που δεν θυμόταν τι πραγματικά έκανε, και νομίζει πως το κάναμε αλήθεια.

Αυτή η θεωρία ήταν η μόνη μου ελπίδα. Και σκόπευα να την εκμεταλλευτώ.

Σιγά μην έκανα εγώ ποτέ σεξ με κάποιον τόσο βλάκα και χυδαίο και..

Σέξυ. Άνετα του καθόμουν.

Τζόαν, δεν βοηθάς.

Λίγο αργότερα ο Λίο μπήκε μέσα στο γραφείο και έκατσε σε μια καρέκλα μακριά μου. Έβγαλε το κινητό του από την τσέπη του και άρχισε να το χρησιμοποιεί. Η βρεγμένη μπλούζα κολλούσε πάνω στο σώμα του, τονίζοντας τους κοιλιακούς και τα μπράτσα που είχε. Ω, φακ. Ήταν όντως ωραίος.

Κατέβασα το βλέμμα μου γρήγορα για να μην καταλάβει ότι τον κοιτάω ενώ αυτός με γράφει, μην ξεφτυλιστούμε κιόλας, έχουμε και μια αξιοπρέπεια..

Έξαλλος μπήκε μέσα ο προπονητής, με ένα βλέμμα που πέταγε φωτιές και έκανε κάθε μυ του σώματος μου να σφιχτεί.

"Πώς σε λένε κοπελιά;", ρώτησε και χτύπησε το χέρι του πάνω στο γραφείο. Δυνατά.

"Ινώ Γαληνέου", απάντησα υπερήφανη. Δεν πέρασα εγώ ό,τι πέρασα στην Δευτέρα Γυμνασίου για να με τρομάζει ένας προπονητής.

Δεν φάνηκε όμως να με ακούει. Κοίταζε κάτι χαρτιά αφηρημένος. Έτσι επανέλαβα:

"Ινώ Γαληνέου".

Γιατί με γράφει;

Ένα μικρό γελάκι σχηματίστηκε στα χείλη του Λίο, σαν να διάβαζε την σκέψη μου.

Ή απλώς μίλαγε με κάποια.

Ή απλώς διάβασε το μυαλό μου.