SENSİZ OLMAZ

Geçmiş

13 yıl önce...

Bugün Kumsal'ın doğum günü...14 Şubat...Babasını çok seviyordu.Ama babasını göremedi partisinde.Neredeydi?Onu aradı heryerde.Ama bulamadı.Bir yandan annesi ''Kumsaaal.kızım hadi gel pastayı keseceğiz ''diyordu.Ama Kumsal gitmiyordu,babası olmadan kesemezdi.Onunla beraber dileyecekti dileğini.Aklına çatı geldi uzun bir merdiveni görünce.Babam ordadır diye düşünerek çıktı yukarıya o çocuk aklıyla.Ve evet babası ordaydı.Sevinçle el çırptı.Ama yanında...Yanında bir kadın vardı.Babasını dudaklarıyla öpüyordu.Hemen aşağı indi küçük kız sinirle.Babası onu yalnız bırakıp,birini öpüyordu.Aslında derdi sadece kendisini yalnız bırakmasıydı o çocuklukla.Merdivenden inince bir erkek çocuk gördü kendi yaşlarında.Dizlerini karnına çekmiş bir köşede ağlıyordu.Hemen yanına gitti çocuğun.Zaten bir karıncaya bile dayanamazdı.Hemen ''ne oldu neden ağlıyorsun?'' diye sordu.Ama yanıt gelmedi.Bu sefer bağırarak sordu aynı soruyu.Çocuk gözlerini sildi önce.Ve biraz yaklaştı ortalama 5 yaşlarında olan kıza.''Merhaba.Bugün benim doğum günüm.Ama babam...Beni yalnız bıraktı.Başka bir kadını öpüyor.Demekki onu annem ve benden daha çok seviyor''dedi kız kaşlarını çatarak.Oğlan şaşırmıştı.Çünkü bugün onun da doğum günüydü.Ve...Ve onun da annesi başka bir adamı öpüyordu.O sırada kız oğlanın ellerini arasına aldı.Ve bir şeyler yapmaya başladı.''Elin kanıyor.''dedi kız telaşla.''Farketmedin mi?''diye sordu yine küçük kız devam ederek.Kafasını hayır anlamına sallayarak yanıt verdi oğlan.Kız kıkırdadı.''Baksana kan bu.Dur bir dakika''dedi yine kız ve cebinden mavi mendilini çıkardı.Babaannesi vermişti bunu.Üzerinde de babasının koyduğu ikinci ismi yazıyordu.Deniz...''Annem eğer bir yara çok kalırsa içine küçük düşmanlar girermiş.Mikropmuş adı''dedi yine kız,oğlanın eline mendilini sararken heyecanlı bir şekilde.Aras kızın böyle konuşmasına güldü.Ve oğlan şaşkınlıkla kızın mendiline baktı ve o yazıyı farketti.1. Sınıfa gidiyordu.Okumayı da biliyordu.Ve ne yazdığını okudu.Deniz yazıyordu.Şaşırdı onun da adı Deniz'di.Ama ikinci adı.''Adın Deniz mi?''diye sordu kıza ''Evet.Ama ikinci adım,ilk adım Kumsal.''diye cevap verdi kız gülümseyerek.''Senin adın ne?''diye sordu kız.''Aras...benim de ikinci adım Deniz''dedi küçük oğlan.Kumsal şaşırmıştı.Ağzını açıp bir şey söyleyecekti ki Kumsal'ın annesi yine seslendi.''Kızım hadi gel,pastayı keseceğiz.''dedi yine ve kısa zaman sonra göründü.Kumsal babasını öyle görmenin etkisiyle''tamam.Anne geliyorum''dedi.Ve ayağa kalktı.Aras'ta onunla kalktı.Kumsal yüzünü yan çevirmiş,annesine bakıyordu.Ve Aras'ı görmüyordu.Aras onu yanaklarından öpmek istedi nedense.Onu çok şaşırtmıştı Kumsal.Zaten babası da ona ''bir gün bir melek gelecek ve o seni herkesten çok şaşırtacak,sen onu öpmek isteyeceksin''derdi hep.Ve yaklaştı çocuk aklıyla.Kumsal'ın yanaklarına küçük bir buse konduracaktı ki Kumsal ona döndü.Ve dudakları değdi yanlışlıkla.İkisi de hemen çekildiler.Kumsal sinirli ve şaşkındı.Ve bağırmaya başladı Kumsal.''Ne yapıyorsun sen!Babam da o kadını böyle öpüyordu işte!Sana küstüm,git!''dedi ve hemen arkasını dönüp gitti.Bir yandan da söyleniyordu.Annesi ona bir gün istediği,aşık olduğu birine vereceksin ilk öpücüğünü derdi hep.Annesine iyice yaklaşınca koştu sarıldı babasının annesine yaptığı şeyi hatırlayınca.Annesi ne olduğunu anlayamasa da o da sarıldı.Ve içeri geçtiler.Kumsal babası yok olduğundan isteksiz olsa da pastayı kestiler.Aras ise orada bekledi onun da doğum günü olmasına rağmen.Pişman oldu.Kumsal'ı öptüğü için.Ama yanaklarınan öpmek istemişti.Ve Kumsal onu annesinin babasını aldatmasına rağmen rahatlatmıştı.O yüzden öpmek istemişti.Hatta Kumsal'ın bir mikrop anlatışını hatırlayınca tekrar güldü.O sırada ayak sesleri duyuldu.Aras arkasını döndü.Annesi geliyordu.Kısa bir süre sonra Aras'ın yanına ulaştı.Gözleri çok sinirli bakıyordu.Soğuk bir sesle ''neden buradasın?''Zaten annesi ona hep soğuktu.Küçük yaşta Aras'ın kız kardeşi ölmüştü Aras'la evlerinin önündeki küçük markete giderken.O yüzden annesi hep soğuktu ona,ve Aras yüzünden olduğunu iddia ederdi.Aras annesinin sinirliliğine karşı konuşamadı,sustu.Susmak...Annesi onu hep dışlardı sevmezdi.O ise annesi onu süt dişi kadar da olsa sevmesini isterdi.Ve Aras ,annesi sinirli olduğunda hep susardı.Annesi onu ensesinden tuttu ve yukarıya kaldırdı küçük bedenini sonra tekrar yere attı. Aras'ın canı acımıştı ama yine sustu.Sonra annesi:
''Babanı aldattığımı gördün mü''diye kükredi.Evet.Aras görmüştü.''Evet.''dedi Aras titrek ve korkak bir sesle.Annesinin gözlerinden alev çıkıyordu.''Eğer bunu birine söylersen bir hayalet çağırırım.Ve seni diğer yaramaz çocuklar gibi kaçırıp yer''dedi yine aynı ses tonuyla.Annesi zaten hep onu böyle korkuturdu.''Tamam anne.Kimseye söylemem''dedi Aras.Annesi onu itti Aras yere düştü.''Siktir git şimdi.Lanet olası doğduğun günün partisine git''Aras olduğu yerde doğrulup ,kalktı.Ve küçük gözlerinden birer damla yaş süzüldü.Annesinin korkusundan ağlayamıyordu bile.İyice uzaklaşınca babasından hıçkırarak ağlamaya başladı.Ağlaması azalınca bir parti yerine gitti.Gittiği parti doğum günü partisiydi.Ve bu parti Kumsal'ındı.Mavi bir paketteki hediyeyi açıyordu.Erkek bir arkadaşı almıştı ona.Hediyeyi açtı.İçinden bir mavi bileklik çıktı.Hemen koluna taktı.Ve arkadaşının yanağına bir buse kondurdu.Aras Kumsal'ı mutlu görünce o kadar özenmişti ki.O hiç bu kadar mutlu olmamıştı.Yine bir köşeye geçip ağlamaya başladı.O sırada hayal dünyasının derin sularına bıraktı kendini.Rüyasında babasını ona sarılırken görüyordu.Taa ki yüzünde bir tokat patlayana kadar.Gözü korkuyla açıldığında annesini gördü.Annesi ona'' sokakta uyumaya mı özendin?Neyse zaten sen sokaklara layıksın''Babası da görmüştü bunu.Hemen annesinin önünden aldı Aras'ını.Annesini azarladı.Annesi hemen sustu.Ve Aras tekrar babasının kollarında uykuya daldı.Yine,hep,her zaman aynı rüyayı gördü...