"และฉันจะรับเลี้ยงเธอต่อเองปาร์ค จีมิน:)"
"แล้วคุณจอนกับคุณปาร์ครู้เรื่องนี้แล้วหรอครับ?!"
"หึ ฉันบอกคุณจอนไปเรียบร้อยแล้วล่ะส่วนหนี้สินที่คุณปาร์คทำไว้เค้าก็ควรที่จะทำเองสิ ไม่ใช่สักแต่จะให้ลูกทำ"
"อืมม ครับ.."
จีมินก้มหน้างุดก็ไม่ใช่ไรอะ จีมินเขินคุณจองกุกมากกว่ากลัวอะ! คนหรือเทพบุตรจุติมาเกิด หล่อวัวตายควายล้มสุดๆ ชีวิตที่ทำงานมาจะสองปีเนี้ยไม่เคยเห็นนักธุรกิจหล่ออะไรเบอร์นี้09×××××××× ----
"เฮ้! ยัยหนูก้มหน้างุดทำไมกลัวฉันหรอ?"
"ป ปล่าวครับ!"
ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงระเรื่อทำเอาคนอายุเยอะกว่านั้นต้องหัวเราะออกมาด้วยความเอ็นดู จองกุกยีผมนุ่มเบาๆก่อนจะย่อตัวแล้วส่งยิ้มกว้างให้กับคนตัวเล็ก
"เรามาทำข้อตกลงกัน"
"หงึ ครับ"
"จีมินอยากให้เราเรียกแทนกันว่าอะไร?"
"เรียกแทนชื่อกันหรอครับอืมม.."
เจ้าตัวน้อยกอดอกคิดชื่อที่เค้าจะเรียกผู้ชายคนตรงหน้านี้ ไหนๆก็ไหนๆแล้วที่คุณจองกุกเค้ารับเลี้ยงดูเราก็เรียกแบบนี้ละกัน
"ป๋า"
"หืม"
"จีมินจะเรียกคุณว่าป๋า เพราะป๋าจะเลี้ยงดูผมไง"
"ดูดีนี่แล้วจะให้ป๋าเรียกจีมินว่าหนูมั้ย"
"งั้นเรียกตามใจป๋าเลยครับ"
"โอเค ดีล.. แต่ป๋าว่าหนูต้องพูดฮะน่ารักกว่านะ"
คนอายุเยอะกว่าพูดด้วยสีหน้ายิ้มกรุ่มกริ่ม เจ้าตัวเล็กหน้าหงึไปเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าทำตามคนที่ตนเรียกว่า ป๋า
"ฮะ ป๋า"
"อย่างงั้นแหละน่ารัก"
"แล้วเราจะไปไหนต่อฮะ?"
การขานหวานน่ารักน่าเอ็นดูทำให้จองกุกหุบยิ้มไม่ได้ จองกุกเลือกที่จะเสนอพาจีมินไปซื้อเสื้อผ้าใหม่เพราะใส่ชุดนี้ให้จอนจองกุกพูดแบบเต็มปากเต็มคำว่าหวงสุดๆ แค่ในวินาทีแรกที่เห็นยัยหนูมันใส่ชุดวาบหวิวและพูดชื่อของเขาทันทีที่ได้เห็นหน้า เขาเลยรีบซื้อตัวก่อนจะไปตกเป็นเหยื่อพวกเศรษฐีพุงพลุ้ยพวกนั้นเข้า
จองกุกถอดสูทให้จีมินได้ใส่ก่อนจะพาไปที่ห้างดังแห่งหนึ่งในกรุงโซล จองกุกให้อภิสิทธิ์คนตัวเล็กว่าจะเอากี่ชุดก็ได้ซึ่งคนตัวเล็กเลือกมาเพียงแค่4ชุดและจองกุกก็ไล่ให้เค้ากลับไปเลือกจนกว่สจะครบ10 ชุด เจ้าตัวเล็กทำหน้าหงึก่อนจะไปเลือกเสื้อผ้ามา10 ชุดและอีกชุดไว้ใส่ใน ณ ตอนนี้ จีมินตอนนี้ใส่เสื้อเชิ้ตสีครีมแขนสั้นกับกางเกงสามส่วนสีดำและรองเท้าผ้าใบสีดำซึ่งมันดูน่ารักในสายตาของจอนจองกุก เมื่อจองกุกพอใจก็พาไปจ่ายเงินแล้วกลับไปที่บ้านของตนต่อ
YOU ARE READING
[KookMin] ป๋าจอนเจเค -END-
Fanfiction"เด็กคนนั้นขายเท่าไหร่?" Hashtag on twitter #ป๋าจอนของจีมิน #แท็กรวมพีเอ็มซี Open : 21/02/60 Close : 30/07/60