Chapter10: Danger (อันตราย)

6.3K 122 33
                                    

"ใครอยู่ตรงนั้นวะ?"

"หมอบ!"

หัวหน้ากลุ่มสองสั่งให้ลูกน้องมอบลงทันทีเมื่อได้ยินเสียงของฝ่ายคุณปาร์ค ลูกน้องของหัวหน้าปาร์คคนหนึ่งเดินเข้าใกล้มาเรื่อยๆจนมาหยุดอยู่หน้าพุ่มไม้ที่ฝ่ายของจองกุกหลบอยู่ หัวหน้ากลุ่มจัดการดึงขาของลูกน้องฝ่ายคุณปาร์คจนหัวกระแทกพื้นแล้วสลบไป หัวหน้าของกลุ่มสั่งให้ลูกน้องที่ต้องซุ่มยิงอยู่ภาคพื้นดินอยู่แล้ว ให้เอาร่างของลูกน้องคุณปาร์คที่สลบไปอยู่ที่อื่นให้ไกลที่สุด

หลังจากลูกน้องคนหนึ่งในกลุ่มลากคนที่เกือบสร้างปัญหาออกไปได้แล้วก็ให้คนที่ต้องซุ่มยิงอยู่บนที่สูงขึ้นไปบนต้นไม้ได้และรอเวลาจนกว่าจองกุกจะมาถึง

"หัวหน้าครับ คุณจองกุกส่งหมายว่ามาถึงแล้วครับ"

"โอเค"

"บอกว่าให้ยิงคนที่อยู่ใกล้ทางเข้าโกดังให้หมดแล้วเดี๋ยวกลุ่ม1คุณแทฮยอง คุณเจโฮป คุณนัมจุนจะเป็นตัวสเตลท์ลูกน้องคุณปาร์คที่อยู่รอบโกดังที่เหลือครับ"

"ทุกคนได้ยินผ่านไมโครหมดแล้วนะ ฉันจะนับหนึ่งถึงสามเมื่อถึงสามยิงได้เลย"

"ครับ"

"1"

"2"

"3"

ฟุ่บ! ฟุ่บ! ฟุ่บ! ฟุ่บ! ฟุ่บ!

เสียงปืนสไนเปอร์เสร็จสิ้นลงไม่มีคนใดรู้ตัวไม่นานนักทางกลุ่ม2ก็เห็นแทฮยองนัมจุนเจโฮป เริ่มออกตัวไปสเตลท์คนอื่นๆแล้ว กลุ่ม2 ทำงานเสร็จสิ้นลงเหลือรอเวลาตอนที่คุณจองกุกเข้าไปเจรจา












"จองกุกเข้าด้านหน้านะเพราะด้านหลังมีคนเฝ้าอยู่ประมาณ4-5 คน" แทฮยองส่งเสียงผ่านไมโครตัวเล็กที่ได้กันไปคนละอัน

"อืม"

จองกุกเดินเข้าประตูหน้าแล้วเดินข้ามศพที่ถูกยิงจนหมด ไม่เสียแรงที่ฝึกบอดี้การ์ดพวกนี้ยิงปืนจนแม่นยำแล้วรู้จุดไหนที่ทำให้ตายเร็วแล้วไม่มีเสียงกรีดร้องออกมา

[KookMin] ป๋าจอนเจเค -END-Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang