[KookMin] ป๋าจอนเจเค -END-

Chapter 5 : Escape(หลบหนี)

"เราต้องหนีแล้วปาร์คจีมินที่นี้ไม่ปลอดภัย"

หลังจากประโยคที่จอนจองกุกบอกไป จีมินก็ยิ่งทำหน้างงเข้าไปใหญ่ จองกุกรีบคว้ากระเป๋าเดินทางใบใหญ่และลากจีมินออกจากบ้านก่อนจะโบกแท็กซี่ให้ไปส่งที่สนามบินอินชอน

"ตกลงเกิดเรื่องอะไรกันแน่ฮะ?"

"รอให้ถึงปูซานก่อนนะจีมินนา"

เสียงและชื่อที่จองกุกเรียกจีมินนั้นเครียดมากจนจีมินไม่กล้าที่จะซักไซร้ถามต่ออีก ระหว่างทางไปสนามบินนั้นก็เงียบสงัดและปกคลุมไปด้วยความเครียดของจองกุก ทำให้จีมินยื่นมือไปบีบมือใหญ่เบาๆเพื่อลดความเครียด จองกุกหันมายิ้มให้กับคนตัวเล็กก่อนจะยกมือเล็กมาจูบเบาๆ จีมินยิ้มหวานก่อนจะเอนซบไหล่หนาของจองกุก

เมื่อถึงสนามบินจองกุกและจีมินออกจากแท็กซี่แล้วรีบตรงไปที่เคาน์เตอร์เช็คอิน จองกุกเลือกตั๋วที่จะบินอีก20 นาทีข้างหน้านี้ก่อนจะโหลดสัมภาระขึ้นเครื่องและถือตั๋วพร้อมบัตรประชาชนของจีมินและตนเอง จองกุกกับจีมินเดินเข้าเกททันทีอย่างไม่รอช้า จีมินสังเกตอาการของจองกุกที่เหมือนระแวงอะไรบางอย่างแต่ก็ยังไม่กล้าที่จะถามออกไป

หลังจากที่ขึ้นเครื่องจีมินก็สังเกตเห็นใบหน้าคมนั้นลดอาการเครียดไปเยอะแล้วก็เลยเลือกที่จะถามคำถามที่ค้างคาใจตั้งแต่ที่บ้าน

"ตกลงเกิดอะไรขึ้นหรอฮะ?"

"อืม.. ก็อยากเล่าให้ฟังนะแต่ช่วยทนอีกสักนิดได้มั้ยคนดี?"

"หงึ ก็ได้"

จีมินบุ้ยปากทำให้จองกุกอดขำไม่ได้ก่อนจะไปยีหัวเล็กเบาๆ จองกุกให้จีมินซบไหล่นอนเพราะเห็นคนตัวเล็กตาปรือๆเพราะแอร์เย็นๆที่รดหัวเบาๆทำให้จีมินเคลิ้มที่จะหลับ จองกุกปล่อยให้จีมินหลับไปสักพักก่อนจะแอบเอาโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปยัยก้อนขาวที่นอนซบไหล่อยู่

"คิก~น่ารักจังน้า~"

เวลาล่วงเลยผ่านไปจากโซลมาถึงปูซาน จองกุกสะกิดให้จีมินตื่นก่อนจะจูงมือลงจากเครื่องเมื่อได้ยินเสียงของแอร์โฮสเตจให้ลงเครื่องได้ จองกุกเดินไปรับกระเป๋าก๋อนจะโทรหาโชเฟอร์ของบ้านพักตากอากาศที่จองกุกซื้อไว้เพื่อหนีงานที่พ่อโยนมาให้