Chapter Eight

500 3 0
                                    

*Yuri's POV*

She looked from her left to right. Both sides seems to stretch into a non-ending hallway. At dahil wala siyang malay ng makarating sila dito ni Kai ay wala siyang maalalang kahit ano sa lugar na ito. She moved forward to where the railing is. 

Nagulat siya ng makitang nasa pinakang taas na palapag pala sila naka-check in. The hotel must be about 70 stories high. She could barely see the lobby from where she is. 

Naglakad siya papunta sa pinakang malapit na elevator papunta sa kanan mula sa kwarto nila. She was only a few steps away from the elevator when the elevator next to it opened. Agad na dumagsa ang mga body guards at naitulak pa siya ng isa sa mga body guards sa tabi. 

Napansin niya ang isang babae na mahigit 40-45 years old ang edad. She was wearing nothing but sophisticated labeled clothes and shoes. Her neck over flows with necklaces full of nothing but rubies which matches her red Gucci coat. She must be a wife of a governor or she's a governor herself. He mindlessly thought.

Nagpatuloy na siya sa elevator at agad na pinundot ang button pababa. Grabe! Nasa first floor talaga lahat ng elevator na to? Sabay sabay talaga? She kept on pressing the buttons but nothing works. 

"I thought I said I want this place cleared before hand?" Wika ng babae na nakasalubong niya kanina. Halatang mataas ang estado nito sa buhay. Body guards pa lang eh! 

"Patawarin nyo po kami ma'am. Akala po namin wala ng ibang guest si private suite na ito." Paumanhin ng isang lalake na nakasalamin habang yakap-yakap ang isang libro na kung hindi siya nagkakamali ay isang planner.

"Wala akong mapapala sa sorry mo." Marahas na wika ng babae. "Nasaan ang anak ko?" 

She continued to unintentionally listen to their conversation since wala pa rin nangyayari sa elevator.

"I'm sorry Madame but I don't think you have enough time. Your fligt to Korea is in fifteen minutes. Tomorrow is your meeting with..." 

Nakita niyang itinaas ng babae ang kamay nito na tila pinapahinto sa pagsasalita ang lalake na sa tingin nya as assisstance ng tinatawag nitong Madame. 

"Your job is to organize my schedule as best that will suit me." Simpleng wika ng babae ng hindi man lang tinitingnan ang assisstant nito.

"Yes Madame, I did my best to give you as much time as possible in between your meetings but your wish to see your son makes it difficult to..."

Agad niyang natakpan ang kanyang bibig ng marahas na sinampal ng babae ang assisstant nito.

"How dare you make it look like this is all my fault!" Galit na galit na wika ng babae.

Who does this woman think she is. Kawawa naman si manong oh! Ginagawa nga lang naman nito ang trabaho nito and to do something out of the schedule could really do interfere with her other schedules. Grabe na talaga ang mga mayayaman ngayon. Akala mo sila lang ang importante sa mundo. Kaimbyerna!

"Take him away from me. Find me another assisstant ASAP!" Matigas na utos ng babae. 

"Omg...how dare she..." 

Nagulat siya ng biglang lumubas ang mga salita sa bibig niya. Marahan na lumingon ang babae ngunit bago pa man ito tuluyang makita siya ay bumukas ang elevator at may isang lalake ang humatak sa kanya paloob.

Tila hinugot ang kanyang puso niya. 

"What do you think you're doing Yuri!" Takot na takot na tanong ng isang lalake na halos hindi na makahinga.

Not Your Typical TeacherTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon