"Baby, Daddy's working."
"When is he gonna visit me?"
"I'm not sure, since he's busy."
"But Mom, I want to meet him :("
/sigh Panglabing siyam na beses ko nang narinig yan ngayon. Natural paglabing siyam na beses ko na ring sinasagot.
Luhh, imagine 2yrs old pa lang siya pero ang tatas nya nang magsalita. At English pa! Odbah, may use rin ang pagpunta namin sa States.
*TONG TING TONG* (sensya di marunong gumawa ng sound effects si Ms. Author :p)
"WE ARE NOW APPROACHING NINOY AQUINO INTERNATIONAL AIRPORT -- blah blah blah"
Oh did I mention that we were on an airplane? I didn't? Well ngayon sinasabi ko nang nasa eroplano kami at pauwi kami ng Pilipinas.
Hep hep hep. Alam kong marami kang tanong. Pero mamaya na. Bababa muna kami ng anak ko. Tsaka ako magkkwento.
At ayun na nga, bumaba na kami ng eroplano. Syempre after the checking of the passport and whtvr eh kinuha ko na mga luggage namin.
My gash? Ang bigat rin pala ;_; Akala ko gumaan gaan na kasi binawasan ko to. Baka nilagyan na naman to ng kung ano ni Shelly.
Hep. Sinong Shelly? Ay anak ko ho yan :) Shelly Drae Fernandez. Cute ng name no? Abay ewan ko sa Lola nyan na Mama ko. Haha. Kung ano anong naiisip. Well anyways eh ayun, after kong kuhanin mga luggage namin lumabas na kami. Syempre malamang sa malamang naghihintay na yung Lolo at Lola nito. Excited kasi ilang months din silang hindi nagkita.
"DEIRDRE LEI! SHELLY BABY!"
And speaking of Lolo and Lola eto na papagalitan na naman in 1, 2 and 3.
"Grandmama, stop shouting! It's not like we're blind. We can see you."
Shunget din nito e. Kanino ba to nagmana? Hindi naman ako masungit ah :( Huehue.
"Sorry baby, we just got excited."
"It's fine Grandmama. I missed you" Tapos niyakap nya Lola nya. Sweet din naman sya kahit papano kahit minsan super sungit.
Ay onga pala, napakilala ko na anak ko, sarili ko hindi pa.. Ako si Deirdre Lei Fernandez, 21, single mom at CEO ng Lee Clothing Lines. Yes, designer ako. Sumunod ako sa yapak ng aking pinakamamahal na nanay. Si Raena Fernandez.. Ang aking napakagandang motherbels. Ang aking fatherbels naman na si Derrick Fernandez ay ang may ari ng Fernandez Food Corp. Masasabi kong medyo mayaman kami dahil may mga branches kami sa ibang bansa. Maging dito sa Pilipinas, nationwide.
So much for the intro. Naiisip niyo na naman kung asan ang fatherbels ni Shelly?
*FLASHBACK*
Haayy.. Sarap talaga akapin ng favorite unan ko.
Pero teka. Ba't parang hindi naman tela tong naffeel ko? Parang balat? Ng tao? At makinis ha.
Dumilat ako at tumambad ang mukha ng isang gwapong nilalang.. mukhang koreanong nilalang..
T-teka.. Hindi ko matandaang pumasok kami dito sa kwartong to. Napabalikwas ako. Pero buti na lang hindi nagising tong lalaki. Teka. Bakit nakahubad ako?! Omygahss. Ang aking perlas! Ajujujuju.
Libot ng paningin. Asan na mga damit ko? -.- AYUNNNN SPOTTED! Gash. Kailangan ko nang makaalis.
Hindi nya ako pwedeng maabutan. Dali dali kong sinuot ang dress na suot ko kagabi sa bar. At ang heels ko. Aruuy masakit yung bandang ano ko ;.; ano baaa. Wala na talagaa :(
Teka, K-kim Myung- what?.. Yun ba pangalan nya? Nakalagay sa envelope or invitation or ewan ko kung ano yan. Ah bahala na. Aalis na ko.
At ayun nagdahan dahan ako papalabas ng hotel room.
*END OF FLASHBACK*
YES. Hindi ko kilala ang tatay ni Shae ([Sh]elly+Dr[ae]).
Sa totoo lang gusto ko syang hanapin nung mga panahong nalaman kong buntis ako. Yun nga lang.. Hindi ko alam pangalan nya. At medyo nakalimutan ko na nga mukha nun. Dahil may hang over pa ako nung nagising ako. Ang alam ko lang gwapo at mukhang koreano.
Err okay enuff of that.
Uy sa dalawang taon, dami na palang nagbago dito sa Pilipinas? Palaki ng palaki mga billboards. Nasa sasakyan na kasi kami. Kanina pa ko dada ng dada, hindi ko man lang nasabi na pauwi na kami. Huehue. Anyways, ayun nga. May nakita akong billboard ng isang grupo. Yung Kpop ba yun? Yung Infinite ata? Ggwapo nila ah. Parang ngang may kamukha dun si Shae eh. Pero malamang sa side naman nila Mommy yun. Oh Korean pala si Mommy. Half Korean ako. But I was born and raised in the Philippines.
So ayun. Owells. Nasa bahay na rin pala kami. Nagfast forward. Bagal kasi eh. Finastforward ko na.
"Moooooom look is he my Daddy?"
W-whaaaat? Ano ba naman ngayon may tinuturo na :( Hindi ko masabing hindi ko kilala ang daddy nya.
"Where baby?"
"The one singing on TV. He looks just like me!"
Sabay napatingin naman ako sa TV, grupo sila. Yung isa ngang member parang ngang magkamukha sila. Err correction magkamukha talaga sila. Holooooo. Baka sya ngaaa p-pero. Ah ewan! Bakit kasi nakalimutan kooo -.- Longyong alak yan.
"Yes baby, he's busy because he's a Kpop Idol. He can't come home too often." Luhhhh bakit ako um-oo?! ajuju katapusan ko na to.
"Then let's go to Korea! Let's visit him. I wouldn't take no for an answer Mommy!"
Eto na nga ba sinasabi ko! Laaaah, bossy pa naman tong anak ko :( Mana ata sa tatay nya. Inispoil din kasi to nila Mommy eeh. Kasalanan nila tooooo :(((
--
Popost ko bukas yung Chapter 2. I mean mamaya. Mehehe. Pasensya medyo hindi detailed :( Sensya rin kung di ko maayos. Phone lang kasi gamit ko. Anyways first fanfic ko to. Humihingi po ako ng suporta guys. Thanks! Comments and votes are appreciated. God bless.
BINABASA MO ANG
Mommy, where's my Daddy?
Fiksi PenggemarWhat if you forgot who's the father of your baby? And your baby asks you who's his/her father? What would you say? That's the problem of Deirdre. She forgot what he looks like and worse.. She doesnt even have any clue on who at what he is. Join th...