Opowieści z Badabum

Pierwszy wpis w wielkiej księdze historii świata

Wielka wojna zniszczyła wszystko. Przetrwała garstka ludzi ukrywających się w kotlinie, której nazwy nikt już od dawna nie pamięta. Bo i po co, jeżeli tylko ona została jedynym miejscem nieskażonym przez odpady atomowe na ziemi. Ludzie przywykli do mówienia na to miejsce Badabum. Niedługo po starciu wszelkiego życia z powierzchni ziemi jakby znikąd przybył do Badabum klan. Ale nie zwykły klan ocalonych, którzy przyszli prosić o schronienie. Do Badabum przybył klan wampirów. Po wielkiej wojnie nie mogli się już dłużej ukrywać, gdyż zabrakło ludzi, a więc ich jedynego źródła pożywienia. Wampiry, mimo iż były zdecydowanie silniejsze od potomków Adama i Ewy, postanowiły zawrzeć z nimi przymierze, gdyż jedna rasa nie mogła istnieć bez drugiej, a każda toczyła bój o przetrwanie. Na podstawie przymierza zawarto pakt. Podzielił on Badabum na cztery sektory: sektor dorosłych ludzi, eksperyment, "Szkarłatną dzielnicę" - jak zwykły nazywać swój sektor wampiry i królestwo. 
Sektor ludzi - dorośli obywatele, którzy w wieku dwudziestu jeden lat są zobowiązani do przekazania próbki swojego materiału genetycznego do eksperymentu.
Eksperyment - dorośli po wielkiej wojnie nie chcieli podejmować się wychowania potomstwa, więc powstał sektor, w którym dzieci stworzone przez naukowców z przekazanego materiału genetycznego wychowują się pod nadzorem opiekunek. Dzieci tworzy się w nim w nierozłącznych parach. Po ukończeniu dwudziestu lat para składająca się z chłopca i dziewczynki przechodzi  do sektoru ludzi, gdzie rozpoczyna normalne życie, ale już jako związek małżeński.
Szkarłatna dzielnica - dzielnica wampirów do której co roku trafia po kilkoro noworodków z eksperymentu których nie sparowano. Po okresie dwudziestu lat wychowankowie sektoru zostają odesłani do dzielnicy ludzi, jednak nie mają szansy na życie w związku z powodu braku pierwotnego przydziału. Dzieci trafiające do szkarłatnej dzielnicy służą krwiopijcą za pożywienie. Oczywiście sposób pozyskiwania krwi i to ile razy dana ofiara może zostać jej pozbawiona jest ściśle regulowane przez przymierze.
Królestwo - kiedy król klanu ujrzał po raz pierwszy Elizę, lód, który dotychczas pokrywał jego serce roztopił się dla tej małej, dziesięcioletniej dziewczynki błąkające się samotnie ulicami Badabum. Jej widok wzruszył króla tak bardzo, że postanowił ustanowić dziewczynkę królową państwa i stworzył dla niej oddzielny sektor oraz wybudował wspaniały pałac. Chciał bowiem, aby dziecię pozostało dzieckiem i już nigdy nie musiało zaznawać okrucieństwa tego świata. Ponad to, po wielu nieprzespanych nocach, doszedł do wniosku, iż to właśnie niewinna osoba, o czystym sercu powinna rządzić krainą ocalonych.
W taki sposób powstało ostatnie imperium - Badabum.