For All The Wrong Reasons (COMPLETED)

Chapter 01

#FATWROne

"Alexia, alam mo ba kung anong sagot dito?" tanong sa'kin ng kaklase kong si Randell nang minsang magkatabi kami sa klase para sa Araling Panlipunan. Lumipat kasi ng classroom kaya naman kahit saan na lamang umupo ay okay na para sa ibang guro.

"Hindi ka na naman ba nag-review?" kunot noo kong tanong sa kanya bago nilapag ang panyo ko sa ibabaw ng one fourth para takpan ang aking mga sagot.

Umiling ito at bahagyang natawa, "Tinamad kasi ako kagabi eh. Anong sagot sa number ten?" bulong nito at pasimpleng lumapit sa akin.

"Mr. Mendez and Ms. De Rama!"

Nanlaki ang mga mata ko nang marinig ko ang boses ni Ma'am Rowena. Patay!

"Nagko- kopyahan ba kayong dalawa?" tanong nito habang nagpapalipat- lipat ang masasama nitong titig sa aming dalawa.

"Hind-" bago pa maituloy ni Randell ang kanyang sasabihin ay sumigaw na naman si Ma'am Rowena.

"Dalawang mata ko ang nakakita sa inyong dalawa! Akin na ang papel ninyo!"

"Ma'am, hindi naman po kasi kami talaga-"

"Nakita ko ang nakita ko!" at hindi ko man lang natapos ang paliwanag ko.

Kinuha ni ma'am ang papel naming dalawa ni Randell bago iyon minarkahan ng isang malaki at dumadagundong na itlog. Zero in short.

"Lumabas kayong dalawa at magpatong ng libro sa dalawa ninyong braso habang naka- squat!"

Napanganga ako at napatingin lalo sa kanya, "Eh ma'am, hindi naman po talaga kami nagkokopyahan!" paliwanag ko na medyo naiiirita na dahil wala naman talaga akong kasalanan kaya naman bahagya ko na rin nataasan ng boses si ma'am.

"Pinagtataasan mo ba ako ng boses, Alexia De Rama?" masungit nitong tanong sa akin habang nakataas ang kanyang kanang kilay.

"Ma'am, hindi po..." mahinang sambit ko na halos pabulong na lamang.

"Lumabas kayong dalawa ni Randell at gawin ang parusa ninyo. Ang titigas ng ulo! Mga second year high school ba talaga kayo?" pagsusungit lalo ni ma'am.

Kumuha ako ng anim na libro sa bag at yon ang dinala ko sa labas. Sa tapat pa kami ng classroom at sa may tapat ng terrace, kita ko pa tuloy yung kabilang dako ng high school department kung saan katapat ng section ko ang first section sa kabilang side.

Lumabas si ma'am para tignan ang ginagawa namin ni Randell sa labas ng klase. Pinag- squat niya kaming dalawa bago inilagay ang tig- tatlong libro sa dalawa naming braso.

"Sana'y magtanda kayo. Lalo na ikaw Randell! Halos araw araw na lamang ay nags- squat ka pagdating sa asignatura ko dahil sa katigasan niyang ulo mo!" panenermon pa nito.

"Opo ma'am..."

Nagawa pang tumango ni Randell pero lalabas lang naman sa kabilang tainga niya ang mga sinabi ni Ma'am Rowena. Ganyan naman si Randell. Eh kung nakikinig siya sa mga sermon ni ma'am, e di sana ay wala kami sa ganitong sitwasyon ngayon.

Dinamay pa talaga ako. Ano ba naman yan kasi!

"Dinamay mo pa ako, Randell. Kahit kailan ka talaga..." pabulong kong sabi pero may diin para kahit papaano naman ay maramdaman niya ang inis ko.

Ngumuso ito at tinignan ako habang nakakunot ang kanyang noo, "Eh bakit mo kasi sinagot ang tanong ko ng isa pang tanong diba? Mukha tuloy tayong nag- uusap kanina at nagpa- planong magkopyahan..."

Umirap ako, "Wow ha? Eh sa ating dalawa, ikaw naman talaga ang may planong mangopya. Nandadamay ka pa lagi!" panenermon ko sa kanya.

Hindi na lamang siya sumagot bagkus ay parehas na lamang kaming tumahimik dahil lumabas si ma'am para tignan kami at pagalitan.