For All The Wrong Reasons (COMPLETED)

Chapter 08

#FATWREight

Earl's scores were getting higher dahil na rin sa cooperation niya and sa pagiging present niya for consecutive weeks. Hindi na siya uma- absent at hindi na siya paloko loko sa pag-aaral niya.

But his bad habits, it kept on growing. Lagi siyang may sigarilyo sa pagitan ng kanyang mga labi. Nakaka-tatlo sa isang araw o minsan ay lima pa.

Hindi ko alam kung bakit ganoon si Earl. Hindi ko alam kung paano babaguhin 'yon, 'di ko alam kung paano tatanggalin sa kanya ang mga panget niyang bisyo.

"Earl, bakit ba 'di mo itigil yang paninigarilyo mo? Fifteen ka pa lang!" singhal ko sa kanya habang nililigpit ang pinagkainan naming dalawa.

"My parents don't know. My teachers don't know. Ikaw lang naman ang nakakaalam, kahit si Christine ay 'di alam. Ayos lang 'yan..."

Umirap ako, "Hindi ito tungkol sa mga taong nakakaalam sa bisyo mo, Earl. Tungkol 'to sa sarili mo..."

"Bakit ba ang laki ng pakialam mo sa'kin?" tanong niya bago kinuha ang isang bowl at sumabay sa akin pababa ng rooftop.

Napaismid ako, "Malamang kaibigan kita..." masungit na saad ko.

Napatawa siya, "Kaibigan lang?" tanong niya habang may isang mapaglarong ngisi sa kanyang mga labi.

Tumango ako.

"Oo. Ano pa ba dapat?"

Umiling siya, "Kung sana noon pa kita kilala 'noh?" sabi niya bago ipinatong ang siko sa aking balikat at ang kanyang palad sa aking ulo.

Kumunot ang noo ko, "Anong ibig mong sabihin?"

Ngumiti siya. "Wala. Maglinis na nga tayo. Magpapaturo pa ako sa'yo mamaya..."

Hindi na lamang ako sumagot. Nanatili akong tahimik habang nagliligpit ako ng plato at habang si Earl naman ay nagpupunas ng lamesa.

Inilagay ko sa ibabaw ng lababo ang mga nahugasan ko nang plato, isinunod ko naman ang mga kutsara para mailagay ko na rin sila sa ibabaw.

"Earl, may pamunas ba kayo ng plato dito?" tanong ko nang makakita ako ng isang drawer malapit sa lalagyanan ng mga plato at kutsara.

Tumingin siya sa akin, "Ah oo pero wala na atang nakalagay diyan. Kukuha lang ako sa taas..." agad siyang tumakbo patungo sa taas.

Tahimik na lamang akong naghintay hanggang sa makabalik siya. "Salamat..." sabi ko nang makuha ko na ang pamunas ng plato.

Isa-isa ko silang pinunasan at inilagay sa tamang lalagyanan. Lagi ako ang gumagawa ng mga ganito sa bahay kaya naman sanay ako at sa mga gawaing bahay din naman ay ang paghuhugas ng plato, paglalaba, pagtitiklop ang aking mga paborito.

"Nasan nga pala ang mga magulang mo, Earl?" tanong ko sa kanya nang matapos kong gawin ang paglilinis ko.

Piniga niya ang basahan at inilagay iyon sa gilid ng lababo, "Nasa trabaho sila buong linggo pero sa susunod na linggo ay uuwi naman sila..."

Tumango ako dahil sa aking narinig. "Mukhang sanay ka na din maglinis ng bahay..." nakangiti kong sabi sa kanya habang tinitignan ko kung may alikabok ba sa ibabaw ng lamesa.

"Sino ba namang hindi? Madalas naman ay mag-isa lang ako rito..." sabi ni Earl bago umupo sa sofa at inilagay sa ibabaw ng lamesa ang bowl ng popcorn at dalawang coke in can.

Kumunot ang noo ko, "Eh di sino ang nag-aalaga sa'yo kapag may sakit ka?" tanong ko pa ulit.

Malungkot siyang ngumiti at umiling habang nakatutok ang atensyon sa telebisyon na 'di naman bukas. "Wala..." bago siya tuluyang tumingin sa akin. "... ako lang naman lagi ang nag-aalaga sa sarili ko kapag may sakit ako."