Günlerden Eylüldü

706 66 45
                                    


Günlerden eylüldü.

Aylardan sanırım sonbahar.

Beni sevişinin yıl dönümü yoktu ki...

Belki bundan tarihlerle aramın kötü olması.

Dokunuşun, ömre bedeldi belki.

Ama sen bana ömrümü hiç harcatmadın.

Saatler pazartesiyi gösteriyordu sen gittiğinde.

Haftalar daha başlamadan bitmişti.

Ben her gün pazartesiyi yaşıyordum.

Belki gün bitmeden sen gelirsin diye.

Suskunluğun, deli ederdi herhalde akıllı olsaydım.

Seni sevdim ya ben, aklı reddettim.

Yaşanmışlıklar, duyguyu yansıtırdı bir nevi ayna misali...

Ama ben aynaları da sevmezdim.

Gülüşünü gözlerime, sesini kulaklarıma hapsettim.

Buna hiç hakkım yoktu belki de.

Umrumda olduğu da söylenemezdi.

Haklı olmak isteseydim zaten, seni sevmezdim.

Gerçi ben pazartesileri de sevmezdim.

Ellerinle beslerdin yalnızlığımı.

En kötüsü de çok seçici olmamamdı, ne versen kabulümdü zaten.

Büyüdü, büyüdü de yalnızlığım...

Sonbahara sığmaz oldu.

En günahsızı da gözlerindi oysa ki.

Ama sen onları durmadan kaçırırdın.

Suçsuz yere kaçırırdın onları.

Bensiz yere kaçırırdın.

Doğru ya günlerden eylüldü sanırım.

Ben eylülü de sevmezdim, sonbaharı da.

Şimdi düşünüyorum da ben çok şey sevmezdim.

Seni sevmek dışında.

Yazdığım Bütün Şiirler YalanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin