Uyandı..
Baktı! Evet emindi. Rüyası bitmiş ve normale dönmüştü. Rüyanın etkisi geçmiyordu, neden mi? Çığlıklar! Evet o kadın yine çığlık çığlığa bağırıyordu. Sürekli aynı rüyayı görmek canını sıkma boyutunu çoktan geçmişti artık gerçek anlamda korkutmaya başlamıştı. Ne zaman susacak bu kadın, ne zaman sevimli biri olacak, ne zaman gülecek? Aslında bunlardan çok takıldığı konu şuydu; beni gerçekten ne zaman sevecek, beni severse bunlar geçecek mi? İşte tüm kafasını kurcalayan şeyler bunlar oluyordu bu rüyadan sonra. Kafasındakileri silmek istiyordu ama bu ne mümkün. Kalkması gerekti ama hareket edemiyordu bu sorundan dolayı.
Ve işte kapı açıktı odanın dışında olanları izlemeyi tercih etti düşünmek yerine. Babası ona doğru geliyordu işte yine başlıyoruz, ne mi oluyor?
- Uyandın mı? Daha uyanmadın mı? Hadi kalk yatma. Bak bak nasılda bakıyor ordan bana. Kalkın hadi annene yardım edin.
Tek bir cevap bile almadan arka arkaya tüm bunları sıralamayı nasıl başarıyor bu adam ya şahane doğrusu. Her tatil sabahlarında yaşanan hiç değişmeyen olay aslında bazen bunun daha fazla oluyorken bu sabah ki kısa olan konuşma mutlu etmişti ve bu yüzden daha hızlı davranıp hemen hazırlıklara yardım etmeye gitti.
Gitti mi?
Aslında kafası tamamen telefonundaydı çünkü bi kaç saniye önce şaşırmıştı gördüklerinden dolayı yada şöyle söylemek daha doğru olur göremediklerinden dolayı.
Gerçekten şaşırdı mı?
Aslında şaşırmadı üzüldü, üzülmekte aslında şaşırma eyleminin ardından gelen bi duygu değilmidir aslında, sonuçta üzülmemiz için beklediğimiz davranışın tam tersiyle karşılaşma ihtimali vardır, haliyle beklenmedik olaylar önce şaşırtır sonra üzer.
Hızlı gidiyordu ama kafasından geçenler bu kadar yoğun şeylerdi.
Kahvaltı hazırlandı misafirler geldi kahvaltı yapıldı çaylar içildi tabi bu sırada telefon defalarca kontrol edildi. Her geçen dakika canını sıkmaya başlamıştı. Hala msj yoktu.
Kimden mi?
Y tam 4 gün önce kırmıştı kalbini, haber ver bana dediği halde umursamadan hareket ettiği için kalbini kırmıştı evet ve her zamanki gibi unuttum demeyi tercih edip kırmak bi kenara ona olan güvenini zedelemeye başlamıştı. Bunun için yeni bir tavır takındı ve 3 gün boyunca tek güzel bir kelime söylemedi, yaptığı hiç bir olaya davet etmedi, yalnız kalmak için elinden geleni yaptı, kalbinin kırıldığını göstermekti amaç belki ama bu sırada bazı şeyleri uzun uzun düşünme fırsatına sahip oldu.
Uzun zamandır kendine zaman ayırmadığını farketti, kokularını bayıla bayıla içine çektiği kitapçıya gidip kendisine harika bir kitap seçti, işte o gün kendisini değiştirmeye karar verdi.
Canı sıkıldığında sosyal medyada gezmek yerine daha farklı aktiviteler yapmaya başladı bile ilk olarak örgüden başladı. Örgü örmeye zevkle başladı ama ne kadar sürer kendisi bile bilmiyor, bekleyelim bakalım neler olacak.
Tekrar Y geldi aklına; sıkılmış olabilirmiydi acaba kendisinin tripleriyle uğraşmaktan, pes mi etmişti, çabalamaktan kötü giden şeyleri yoluna koymaktan o da kendisi kadar yorulmuşmuydu, neden hala msj atmıyor ki?
Kendisi de inat edip atmazsa atmasın deyip içinin yangınıyla beklemeye devam etti? Akşama kadar tekrar tekrar baktı hep bekledi ama kendisi gibi karşısındaki de inattı.
Aslında geceleri sırf sesini duymak için arardı belki gece arar diye düşünmeye başladı.
Aradı mı ?
Sesini duymadan geçirdiği ikinci geceydi aslında bu. Kendi kendine özledim ya deyip inatla msj atmamayı tercih etmeye devam etti. Bir ara misafir
-Aranız nasıl msjlaşmıyorsunuz yoksa küsmüsünüz, dedi içi zaten dolu olduğundan oracıkta döktü içini, anlattı anlattı ama ne çare yine yok, çare olmadığı msjda hala yoktu.
Ve işte o kendisini şaşırtan soru
-Abla siz ne zaman düzeleceksiniz, bu kadar kavga ederken ne zaman gerçekten?
Aslında onların en büyük sorunları aile sorunları, büyük atlatılması zor ama bi o kadar da atlatıldığı zaman ilişkiyi düzene sokabilecek bi sorun. Evet cevabı da buna benzer bişey olmuştu; aileler ne zaman biraraya gelip bizim geleceğimiz için önemli kararlar alırlarsa o zaman inşallah hallolur, dedi ama kendisi de o kadar emin değildi sadece emin olmak istiyordu. Bekleyip görmek istiyordu, kararlarının ne kadar doğru ne kadar yanlış olduğunu, sevdiği adama güvendiği inandığı kadar olup olmadığını bunun gibi birçok şeyin cevabını zamanla alacaktı.
Uyumadan önce yine düşündü gün içinde olanları, Y'yi ne kadar çok özlediğini, soruları, çözümleri, yaklaşık 5 aydır ara ara gördüğü o çığlık dolu rüyayı, en son kendisini düşündü. Ben kimim, dedi kendi kendine.
Gerçekten o kimdi?
