Ghost rockers friendshipgoals

15) regen

Jimmy's POV:
Ik had echt heel veel stress! Hoe moest ik haar gaan vertellen wat ik werkelijk voor haar voelde? Hoe moest ik haar vertellen dat ik meer wou zijn voor haar dan haar beste maatje? Ik wou Jonas bellen maar bedacht me dat hij waarschijnlijk bij Mila zou zijn dus dat dat ook niet zo slim zou zijn. Ik gun het hem, hij heeft me vandaag al veel geholpen. Misschien moest ik onze afspraak maar gewoon afzeggen. Of niet want ik wil het haar echt wel vertellen. Ik wil haar ook niet het gevoel geven dat ik haar niet wil zien. Want ik wil haar juist heel graag zien. Ik wil haar voor altijd aan mijn zij, maar ja hoe moet ik dit haar ooit vertellen. Oke het is nu 4 uur. Het is dus log een uur voor ons afspraakje maar ik kan hier echt niet langer blijven niets doen dus ik besloot al te vertrekken. Ik deed mijn jas aan en vertrok naar het park. Ik kwam er aan rond kwart na vier en ik ging op een bankje zitten. Ik zag de lucht donkerder worden maar daar trok ik me niks van aan. Ik zag opeens niets meer omdat er twee handen mijn ogen bedekte. Ik verschoot en draaide me om. Ik zag haar staan haar mooie blauwe ogen glinsterde en haar mooie zware haren waren gewoon los. ze kwam naast me zitten en ik voelde de stress weer komen. "Waarover wou je me spreken?'" vroeg ze. "Uhm.." stotterde ik. Ik was nog niet klaar om het haar nu te zeggen ik wou er eerst nog een leuke avond van maken want stel als ik het haar vertel en ze wil me niet meer zien. "Wil je niet eerst even met mij gaan wandelen of heb je nog plannen vanavond?" vroeg ik verlegen en vol met hoop. "Nee.... allee nee ik heb geen andere plannen ik wil namelijk heel erg graag met je gaan wandelen!" zei ze vol enthousiasme zoals alleen zij dat kan. Ik moest lachen en we stonden recht om te vertrekken. "Langs waar wil je wandelen?" Vroeg ik aan haar. "Maakt voor mij niet uit, kies jij maar." Zei ze lief. "Nee jij moet kiezen." Zei ik zelfverzekerd. "Oke dan wandelen we langs het meer als jij dat ook goed vind natuurlijk?" Vroeg ze schattig. "Natuurlijk vind ik dat goed zolang ik maar bij jou ben." Zei ik zelfzeker. Ze verschoot duidelijk en begon te blozen en keek naar de grond. "Zullen we dan maar vertrekken?" Vroeg ik om deze gênante stilte te breken. "Ja" zei ze schattig en we vertrokken. We liepen in stilte wat echt raar was! Normaal heeft Charlie altijd wel iets te vertellen maar nu was ze zo stil. Zou ik haar moeten vragen of er iets is of zou ik het dan alleen maar erger maken. Ik besloot het haar dan toch maar te vragen. "Charlie... is alles wel oke met jou?" Vroeg ik rustig. Ze keek me aan en ik kon de angst in haar ogen lezen maar ze zei niks. "Vind je het niet leuk of ligt het misschien aan mij?" Vroeg ik hopeloos. "Nee het ligt echt niet aan jou!" Zei ze en ik was meteen een pak opgeluchter. "Maar wat is er dan wel?" Vroeg ik. "Niks trek het je niet aan." Ze ze en we liepen verder. Ondertussen waren we al een goeie 20 minuten aan het wandelen en Charlie bibberde een beetje. "Heb je het koud?" Vroeg ik haar. "Een beetje." zei ze verlegen. Ik deed men jas uit en gaf hem aan haar. "Maar zo heb jij het koud." Zei ze. "Nee dat valt mee." Zei ik "oh das echt heel lief" zei ze enthousiast en gaf me een knuffel. Ze deed de jas aan "staat je goed!" Zei ik en ze keek verlegen naar de grond. "Zullen we anders even gaan zitten?" Vroeg ze lief. "Tuurlijk als jij dat graag wilt." Zei ik. Een beetje verder op stond een bankje waarop we gingen zitten. "Jimmy ik moet je iets zeggen." Zei ze serieus. "Oei toch niks te erg?" Vroeg ik angstig. "Nee maar..." en juist toen ze het wou zeggen begon het mega hard te regen. Ze nam mijn hand en trok me mee naar naar een boom waaronder we konden schuilen. "Misschien kunnen we beter naar huis gaan?" Vroeg ze triest. "Maar als jij wilt kunnen we hier ook nog wel even blijven zitten." Zei ik. "Graag!" Zei ze enthousiast. Ik zette me tegen de boom neer en ze kwam naast me zitten en legde haar hoofd op mijn schouder. "Wat wou je me nu daarnet eigenlijk zeggen?" Vroeg ik rustig. "Uhm... laat maar het was niet zo belangrijk." Zei ze. Ik besloot het zo te laten om de sfeer niet te verpesten. We bleven zo een kwartiertje zitten tot Charlie ineens recht stond "ik wil dansen in de regen!" Zei ze enthousiast. Ik lachte. "Ik wil samen met JOU dansen in de regen." Zei ze tegen me en ze trok me recht. We huppelde samen door de regen en maakte veel plezier. Na een half uur waren we kledder nat maar ik wou niet naar huis voor ik haar gezegd had wat ik voor haar voelde. "Het was echt heel leuk." Zei ze. "Daar ben ik blij om." Zei ik. "Uhm... Jimmy..." zei ze verlegen. "Ja" zei ik. "Ik zou je toch graag nog iets vertellen." Zei ze. "Ik luister." Zei ik.
---------------------------------------nieuw deel!
Xxx F.