Güneş ışıkları Momo'nun gözlerini acıtırken dün gece ormanda duyduğu kahkahaların bu kez daha yakından geldiğini fark etti. Üzerine kotunu ve dolaptan çekip çıkardığı bir tişörtü geçirip koşarak aşağıya indi. Evin katlarını indikçe kahkahalar daha yakından geliyordu.
Dün gece beynini tırmalayan ses yine görevinin başındaydı, Momo'nun sinirlerini baltalıyordu. Evin bahçeye açılan kapısından geçtiğinde çoğunluğu erkeklerin oluşturduğu bir kalabalıkla karşı karşıya kaldı. Merdivenlerde bir kaç basamak aşağıya inip on metre uzağında duran on iki erkeğe tuhaf bakışlar fırlattı. Hepsini teker teker incelerken bir tanesinde takılıp kaldı. Çocuğun esmer teni ben buradayım diye bağırıyordu. Bakışları avını izleyen bir kurdunki kadar keskindi. Sarışın ve en uzun olan çocuk Momo'nun babasına bir şeyler söylerken esmer olan onun kendisini izlediğini fark etti ve kafasını çevirip Momo'ya baktı. Momo bu ani yakalanış ile gerildi.
Sana'nın yanına yaklaşıp "Bunlar kim?" diye sordu. Sana, gözlerini karşısındaki on iki erkekten ayırmadan Momo'nun sorusunu cevapladı. "Babanın vefat eden arkadaşının sürüsü." Momo'nun gözleri Sana ile bahçede duran erkekler arasında gidip geldi. "Neden buradalar peki? Bahçede düğün varmış gibi geldi." dediğinde Sana Momo'ya dönüp "Bu düğün görüntüsüne alışsan iyi edersin çünkü artık bizim sürümüze katılacaklar..." dedi ve ardından tekrar on iki erkeğin olduğu bahçeye baktı.
Bir zamanlar Dolunay Efsanesi adında bir kurgum vardı, hatırlıyor musunuz? İşte, Alpha onun düzenlenmiş hali olacak. En kısa sürede ilk bölümü yayımlayacağım o zamana kadar esen kalın ^-^
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
