[Tin's pov]
After how many weeks, ang araw ng pagtatapos namin ay dumating na. ganito pala talaga kapag last day nyo na. sobrang nakakaiyak!
Nakaupo kaming lahat habang nakikinig sa speech ng aming valedictorian na si Denisse.
"Sa bawat araw na lumilipas ay unti-unting nagbabago ang lahat. at habang lumalaki ako ay nare-realize ko na hindi pala natatapos ang pagbabago. nan maghigh school ako ay nanjan ang lungkot, nanjan din ang saya, ang pagod, ang enjoyment at ang kilig. akala ko ay ganun lang iyon kasimple. pero narealize ko na may mas seryoso pa palang pagbabagong mangyayari. ito ang paghahanap ng trabaho, pagkakaroon ng gastusin at pagbuo ng sariling pamilya. kaya sasabihin ko sa aking mga kamagaral na ang kasipagan ng kahapon ay ang susi sa pagbabago ng magandang bukas"
Mahaba pa ang speech ni Denisse kaya medjo naiinip na ako. after a hour ay isa isang tinawag sa stage ang mga graduates para kunin ang diploma nila.
Sobran kaba ang nararamdaman ko nang kinuha ko ang aking diploma sa taas ng stage. mix emotion ang nararamdaman ko. nanjan ang lungkot dahil natapos na ang lahat. maghihiwalay rin kaming magkakaibigan. nanjan din ang saya dahil sa wakas worth it ang mga paghihirap ko. nanjan din ang takot dahil naiisip ko na rin ang future ko.
Masarap sa pakiramdam na ngayon hawak ko na yung diploma ko bilang katibayan sa mga hirap ko sa buong highschool life ko.
Kasama ko sila Mom and Dad after ng graduation. picture taking, batian sa mga kasamang grumaduate at kung ano ano pa
"Hi mr. and mrs. Divas"
Biglang lumapit ang Mom ni Nate at nakipagbeso pa kay Mom. hindi nya kasama si Nate dahil kasama nito sina Jb at Aaron.
"Mrs. Teves congratulation din kay Nate. Naku graduated na ang mga anak natin" ani Mom
"Tama ka jan. i hope they will have a better future"
Tawanan at kwnetuhan ang kanilang ginawa. tama.. kung ano man ang nangyari sa amin ni Nate ay labas sila roon. going strong pa rin ang pagkakaibigan nila.
"Tin, tara selfie tayo sa banda roon" yaya nila Mysty at Denisse. kaya nagpaalam muna ako kina Mom and Dad.
"So, last day na pala nating magkakasama ngayon" malungkot ang tono ni Mysty habang naglalakad kami sa may bermuda ng school campus.
"Mamimiss ka talaga namin Tin" nakapout pa si Denisse nag sinabi nya iyon.
"Denisse, congrats sa speech mo kanina. tss.. wag na kasi kayong malungkot. dadalaw parin naman ako ng pilipinas palagi eh. isa pa may chat box naman sa fb. dont worry papadalhab ko kayo araw araw ng pictures...
"Baka palaging wacky yan ha" ani Mysty na nagpatawa sa umiiyak na si Denisse
"Kasi naman eh, ginagawa nyo akong baliw. iyak tawa na ako" reklamo ni Denisse
"Kasalanan mo yan di mo mapigilan ang emosyon mo" ani Mysty na umiiyak na rin
"Hoy bakit umiiyak na kayong dalawa? diba dapat ako yung iiyak kasi kayo ay ako lang ang mamimiss nyo. samantalang ako, lahat kayo mamimiss ko" sa kalagitnaan ng sinasabi ko ay di ko na rin naiwasan na umiyak.
