In de ban van een loverboy✔

Hoofdstuk 27

Ik ga echt niet meer naar dat safehouse hoor. Als hij al weet dat ik ernaar toe wilde dan weet hij ook waar het staat. Waarom laat hij me niet gewoon met rust. Oké door mij is hij opgepakt. Nou leuk voor hem, maar laat mij gewoon met rust. Ik besluit naar Simon te gaan en hem alles te vertellen. Ik heb hem lang niks vertelt, omdat hij een van mijn weinige vrienden is. Ja oké veel mensen willen ineens met me omgaan, maar dat is maar uit medelijden. Echte vrienden heb ik niet veel meer. Ik heb mijn vader, Simon en tot gister had ik Luke. Simon geeft me een knuffel en hij vraagt of ik vanavond bij hem blijf slapen. Ik bel mijn vader om te vragen of het mag. Hij zegt nee, maar het mag wel als Simon bij ons blijft slapen. Ergens snap ik mijn vader wel. Het is natuurlijk ook voor hem eng als ik weer weg ben. Eigenlijk is het wel een beetje zijn schuld. Als hij nooit aan de drank en drugs was gegaan was ik nooit weggelopen en was dit allemaal nooit gebeurt.

Ik en Simon fietsen terug naar mijn huis. Zoals gewoonlijk schrik ik van elk geluidje. Simon zegt dat ik eens rustig moet doen. "Ja hallo als jij ontvoerd was geweest had je hetzelfde gegaan." Ik denk niet na voordat ik het zeg, want Simon is natuurlijk ook ontvoerd geweest door Jace. "Clary je bent echt een bitch geworden na dat gedoe met Jace. Doe even normaal, ik mis de oude Clary." Zegt Simon. Ik vertel hem dat die Clary beschadigt is en nooit meer terug zal komen. Simon houdt stil en kijkt recht voor zich uit. "Hallo Simon ga je nog wat reageren?!" Zeg ik. Simon kijkt me verward aan en vraagt hoezo. Ik sla Simon het was niet hard bedoelt, maar volgends in was het best hard. "Ik ga terug naar huis bel me maar weer als je weer jezelf bent. Je bent een bitch Clary Fray." Zegt hij. Dit kwetst me best wel. Echt niemand weet wat ik meemaak op dit moment.

Ik ga in het parkje zitten. Een jongen van rond de 18 komt naast me zitten. "Zo jij bent nog even knap als de vorige keer." Ik vraag me af of ik hem ken. Dan schiet het me te binnen. Het is een van die jongens waar Jace me van heeft gered! Ik sla hem in zijn ballen en ik fiets naar huis. Mijn vader vraagt waar Simon is. Ik reageer heel boos en ren naar boven. Wat is er toch mis met me? Misschien heeft Simon wel gelijk en ben ik een bitch geworden.