Lost Sister (H.P. Fanfic)

Ron

POV. Vivian

"Ron wacht even! Sorry van wat ik net zei! Ik was een beetje gemeen! Sorry!", zeg ik tegen Ron als ik een poging doe om hem in te halen. Ron draait zich met een ruk om. "Ik hoef geen sorry te horen! Je bent altijd al irritant aan het doen en ik ben er klaar mee! Ga een keer lekker iemand anders irriteren!", zegt hij kwaad. Hij is echt heel kwaad, waar ik van schrik. Ik had nooit verwacht dat ik Ron ooit zo boos zou zien. "Nu als je het goed vindt, eigenlijk boeit het mij niet of je het nou wel of niet goed vindt! Laat mij met rust!", zegt hij. Hij draait zich weer om en loopt snel weg. Ik blijf verbaast achter. Wat is er net gebeurt? Waarom ben ik zo blind, dat ik niet heb gezien dat Ron er niet meer tegen kon dat ik steeds van die domme, vervelende opmerkingen maakte? Ik ben ook zo dom! Ik loop naar een bankje toe, dat in de gang staat en ga er op zitten. Ik laat mijn ellebogen op mijn knieën steunen en laat mijn hoofd in mijn handen zakken. 

Ik zit nu al even zo voor een tijdje en ik merk dat er iemand naast mij komt zitten. "Vivian?", hoor ik Draco vragen. Ik zucht, ik heb nu echt geen zin om met Draco te praten. "Ga weg", zucht ik geërgerd. "Nee!", zegt Draco vast beraden. "Ik ga niet weg! Ik wil met je praten!", vervolgt hij zijn zin. Ik kijk zuchtend op en draai mijn hoofd naar Draco zodat ik hem kan aankijken. "Wat is er aan de hand?", vraagt hij bezorgd. "Wat maakt jou dat uit?", vraag ik op een snauwende toon. "Het maakt mij veel uit, Vivian! En je weet best waarom! Vertel mij gewoon wat er is! Ik wil je gewoon helpen!", zegt Draco en hij zucht ook. "Ik heb geen zin om er over te praten!", zeg ik. Draco zucht en rolt met zijn ogen. "Dan niet! Maar onthoudt als je straks tegen mensen gaat zeuren over dat niemand zich bezorgd om je voelde, dan lieg je! Want ik ben bezorgd om je! En dat weet je! Als je er toch nog iets over kwijt wilt of wil praten, ik ben er altijd voor je!", zegt Draco en staat dan op. Hij loopt weg en ik kijk hem na. Ik zucht nog een keer diep en sta dan zelf ook op. Ik loop naar de leerlingenkamer en haal mijn boeken die ik nodig heb. Dan loop ik naar de les, mijn voeten lopen vanzelf naar de les, ik heb geen flauw idee welke les ik heb, maar mijn voeten blijkbaar wel. 

Ik loop de les in en ga alleen aan een tafel zitten. Ik begin doelloos voor mij uit te staren. Dan komt Professor Anderling binnen lopen en de les begint. Ik let alleen niet echt op, maar blijkbaar heeft Professor Anderling het niet door, want ze spreekt mij er niet op aan. Ik laat mijn ogen over de leerlingen in de klas glijden en zie dat Ron en Harry aan het overleggen zijn. Maar niet over de les, daar ben ik honderd procent zeker over! Dat weet ik omdat Hermelien geërgerd naar ze kijkt en als zij geërgerd kijkt naar Ron en Harry tijdens de les, zijn ze met iets anders bezig dan met de les. Ik laat mijn blik weer afdwalen en richt mijn ogen uiteindelijk op mijn lege vel perkament dat voor mij ligt. Ik pak mijn veer en doop hem in de inkt. Ik begin dan te schrijven over hoe je een rat in een theekopje kan veranderen. Daar ging namelijk de les over, tenminste die woorden heb ik opgevangen. Iets van "schrijf een verslag over hoe je een rat in een theekopje kan veranderen" dus dat ga ik nu doen. 

Ik doop mijn veer weer in de inkt en laat de punt van de veer langzaam over het perkament heen gaan. Ik zet een punt achter de zin die ik net heb geschreven en de opdracht is klaar. Ik zucht en sta op. Ik loop naar Professor Anderling toe, die achter haar bureau zit, en geef haar het vel perkament. Ze leest het door en knikt goedkeurend. "Goed gedaan mevrouw Rozenhof! 10 punten voor Griffoendor!", zegt ze. Ze geeft mij mijn stuk perkament terug en ik ga weer op mijn plek zitten. Ik laat mijn ogen weer op Ron en Harry rusten, nu zijn ze wel bezig met de opdracht. Ik laat mijn hoofd op mijn hand steunen en sluit mijn ogen even voor een moment. Ik denk terug aan wat er voor de les was gebeurt. Ron was heel erg kwaad op mij en ik heb Draco afgesnauwd, maar hij bleef aardig en behulpzaam. Hoe moet ik dit ooit allemaal recht zetten? Ik ben de laatste tijd alleen maar onaardig tegen iedereen. Ik moet hier echt iets aan gaan doen. En ook nog het probleem met Julia. Ik heb haar niet meer gezien sinds dat die bloed zin op de muur stond. Zou ze echt zijn meegenomen? Of loop ik haar gewoon de hele tijd mis? Ik moet het weten! Ik ga het uit zoeken, maar eerst moet ik het goed zien te maken met Ron en eigenlijk ook wel met Draco!

De laatste les is afgelopen en ik sta op van mijn tafel. Ik loop zo snel mogelijk het klaslokaal uit, ik moet mijn goed-maak-plan namelijk gaan uitvoeren! Ik loop snel naar de leerlingenkamer en ga naar de meidenslaapkamer. Ik pak een rol perkament en begin te schrijven. Ik hoop dat Ron en Draco goed-maak-brieven waarderen, want ik ben niet goed in het goed maken wanneer ik tegen over iemand sta. Dan klap ik dicht, ik durf dan gewoon niks meer te zeggen. Ik ben niet zo zelfverzekerd als jullie allemaal denken! Ik doe me alleen voor alsof ik dat ben, maar dat ben ik totaal niet en ik denk dat ik dat maar eens moet laten zien. Dat ik eens moet laten zien wie ik echt ben, in plaats van toneel spelen. I need to show the real me.

-----------------------------------------------------

Zo een nieuw hoofdstuk van 1027 woorden, ik had meer willen schrijven, maar dat wordt dan het volgende hoofdstuk en dat komt maandag! Ik hoop dat jullie het nog wel een leuk boek vinden!

Lots of love,

Esmee