POV. Vivian
Ik loop de toiletten in en sta oog in oog met een enorme slang. Nou ja, niet oog in oog, want hij kijkt mijn kant niet uit. Ik loop heel rustig achteruit, hopend dat de slang mij niet heeft gehoord en ik dus zo snel mogelijk weg kan komen. De slang komt in beweging. Ik kijk waar hij naartoe gaat en ik zie Jammerende Jenny, ten minste dat denk ik want het is een geest van een meisje dat aan het huilen is. "JENNY! KIJK UIT! SLANG!", roep ik naar haar. Jammerende Jenny kijkt op en begint te gillen. Ze knijpt gelijk haar ogen stevig dicht, waarom? Ik zou het niet weten. "MAAK DAT JE WEG KOMT! STOMME ROT SLANG!", roept Jammerende Jenny. De slang had mij blijkbaar ook gehoord, tuurlijk heeft hij mij ook gehoord! Ik schreeuwde net naar Jammerende Jenny! De slang draait zich langzaam om en ik draai mij gelijk om en ren de toiletten uit. Ik hoor het geluid van schubben die over de grond schaven achter mij, waardoor ik harder begin met rennen. Dit lijkt wel op die beer uit de eerste. Alleen kon ik toen niet rennen, maar het voelt wel weer als dat moment. Ik durf niet achterom te kijken, ik hoor het geluid nog steeds achter mij. Ik ren een gang in en zie een groep leerlingen mij raar aan kijken. Dan horen ze ook het lawaai dat de slang maakt en kijken ze bang naar de gang waar ik net ben uitgerend. "SLANG!", roep ik buiten adem en de leerlingen beginnen nu te gillen en ook te rennen. Ik hoor de slang de hoek om komen en ren zo hard ik kan door. Ik ren nu al samen met zo'n 20 anderen door de gangen en er komen steeds meer mensen bij, waardoor we ook steeds meer lawaai maken. Dan komt Vilder ineens van uit een deur de gang in. "NIET RENNEN IN DE GANGEN! NIET RENNEN IN DE GANGEN!", roept hij. Dan ziet hij de slang en gaat snel terug de deur door en ik hoor dat hij de deur op slot doet, als we langs de deur rennen. Er komen leerlingen kijken vanuit anderen gangen en rennen dan ook zo snel als ze kunnen weg. Bij een splitsing van gangen rent de ene helft van de groep de ene kant op en de andere helft de andere kant op. Ik ren met de groep mee die richting de Grote Zaal gaat. Het eten is nog bezig, maar bijna aan het einde, dus er zijn al veel mensen op weg naar hun leerlingenkamer.
De slang was onze groep gevolgd, waardoor wij gillend en schreeuwend de Grote Zaal binnen komen rennen. De leerlingen die nog aan de tafels zitten kijken ons raar aan en Professor Perkamentus gaat staan. "STILTE!", roept hij. Waardoor wij abrupt stil gaan staan en stil zijn. Ik sta achteraan de groep, omdat ik al het langste heb gerent en dus niet zo snel meer vooruit kon komen. Ik hoor het lawaai dat de slang maakt hij de gang komen die naar de Grote Zaal leid. Ik draai mij langzaam om naar de deuren van de Grote Zaal die dicht zijn gevallen, na dat wij er doorheen waren gerend. Als ik de grond voel trillen en de deuren ook zie trillen, begin ik langzaam achteruit te lopen. Steeds verder de Grote Zaal in. Een paar leerlingen van de groep doen hetzelfde als mij, de anderen kijken verbaasd naar Professor Perkamentus of verschrikt naar de deuren. Ik kijk snel naar de Griffoendor tafel en zie dat Fred, George, Harry, Ron en Hermelien er zitten. Dan voel ik de grond weer trillen en begin sneller achteruit te lopen. Ik voel ineens dat iemand een hand op mijn schouder legt en ik stop abrupt met lopen. Ik kijk achterom en zie Professor Perkamentus staan. Ik kijk meer voor mij uit en zie dat ik mij helemaal van de groep heb los gemaakt en er zo'n 5 meter vanaf sta. "Wat is er aan de hand, Vivian?", vraagt hij. "S-slang", piep ik terwijl ik mijn hoofd weer naar Professor Perkamentus draai. Dan klapt er iets heel hard tegen de deuren aan van de Grote Zaal, waardoor ik geschrokken gil, net als wat anderen leerlingen. "IEDEREEN NAAR DE LERARENTAFEL! NU!", roept Professor Perkamentus. Iedereen die zit staat gelijk op en loopt naar de tafel van de leraren, de rest rent er snel naartoe. "Hoe groot is die slang, Vivian?", vraagt Professor Perkamentus dan rustig. "H-heel groot", zeg ik en Professor Perkamentus knikt. "Ga maar snel naar de anderen", zegt Professor Perkamentus. Hij heeft zijn hand al van mijn schouder afgehaald. Ik loop snel langs hem heen en ren dan naar mijn vrienden toe. "Wat is er gebeurd?", vraagt George bezorgd. "Ik ging naar de toiletten van Jammerende Jenny, vraag mij niet waarom, ik weet het zelf ook niet echt en toen ik daar binnen liep zag ik een grote slang en hij wilde Jenny aan vallen, maar die had het niet door en toen riep ik naar haar en ze keek op en kneep gelijk haar ogen dicht en toen riep ze iets, de slang had mij gehoord en ging mij achterna. Ik ben door heel veel gangen gerend en de groep werd steeds groter en toen zijn we gesplitst, maar de slang ging achter deze groep aan en toen kwamen we bij de Grote Zaal uit en die slang is nu buiten de Grote Zaal en ik denk dat hij binnen wil!", zeg ik heel snel, maar blijkbaar langzaam genoeg dat iedereen het begreep. "Weet je ook wat voor slang het is?", vraagt Hermelien. "Nee, sorry ik had de tijd niet om de slang te bewonderen zodat ik weet welke slang het is!", zeg ik iets te bot tegen Hermelien. Ik sla gelijk mijn handen voor mijn mond. "Sorry, zo bedoelde ik het niet! Ik wilde niet bot klinken! Ik weet het gewoon niet, ik was geschrokken en mijn verstand zei rennen, dus dat deed ik!", zeg ik snel. Er klinkt weer een klap tegen de deuren van de Grote Zaal, waardoor ik geschrokken ineen duik. "Minerva en Hagrid, breng de leerlingen weg uit de Grote Zaal!", zegt Professor Perkamentus. "Leerlingen, volg mij!", zegt Professor Anderling. De groep leerlingen, waaronder George, Fred, Harry, Ron, Hermelien en ik, volgen Professor Anderling door een achter uitgang de Grote Zaal uit. Hagrid loopt achteraan, wij lopen voor Hagrid, aangezien we het dichts bij de deuren van de Grote Zaal stonden. "Gaat het een beetje, Vivian?", vraagt Hagrid bezorgd. "Ja, ik denk het. Ik ben alleen heel erg geschrokken!", zeg ik en Hagrid knikt begrijpend.
JE LEEST
Lost Sister (H.P. Fanfic)
FanfictionDit is het vervolg op: "H.P. op een andere manier." Het is het slimste als je eerst dat boek leest, voordat je aan deel 2 begint. 'VIVIAN! HET IS BIJNA TIJD OM TE GAAN!' Roept mijn oma naar boven. Ik heb zo'n zin in dit schooljaar. Eigenlijk best ra...