𝑫𝒂𝒓𝒌 | 𝑻𝒂𝒆𝒉𝒚𝒖𝒏𝒈✔

8. bölüm

Mükemmel bir not today klibinden sonra bölüm yazdım. BTS olağanüstü...

keyifli okumalar
❤

                     

Bazen düşünüyordum... neden benim babam ölmüştü?... ben neden bu acıyı çekmek zorundaydım?...

Kız çocukları babalarına çok düşkün olurlar. Çünkü babalar prenseslerinin ilk kahramanlarıdır. Onları her daim korurlar.

insanlar haberlerden tanımadıkları kişilerin ölüm haberlerini duyarlar. O zaman bir çok kişinin aklına gelmez 'ya yakınımdan birilerini kaybedersem' diye düşünmezler.

Ama bu dünyanın şöyle bir gerçeği var; ölüm haberini aldığınız insan. Her zaman tanımadığınız insan olmuyor.

Tanrı bana bu duyguyu yaşatmıştı. Hem de hiç beklemediğim bir anda.

Bu yüzden insan. Başına gelebilecek her şeye hazırlıklı olmalı.

Aklımda ki bir dolu düşünceyle okul dolabımın demir kapağını açtım. Dün gece düşünmekten uyuyamamıştım şimdi ise başım inanılmaz ağrıyordu.

Taehyung'la min hyuk'un konuşmaları aklımı yeterince meşgul etmiyormuş gibi bir de bu sabah nedensizce babam aklıma gelmişti.

Bazı şeylerle baş edemiyordum. Yanımda olup beni yönlendirecek birilerine ihtiyacım vardı. Babama ihtiyacım vardı....

Üvey babamın saçmalıklarıyla uğraşmak istemiyordum. Taehyung'un babasından intikam almak istiyordu ama kesinlikle alamayacaktı. Onlarla baş edebileceğini sanmıyordum.

Üvey babam kendini kandırıyordu. Onlardan intikam alamayacaktı ve mağdur durumda kalan ben olacaktım. Taehyung benden şüphelenmeye başlamıştı. Kesinlikle amacımı öğrenecekti.

Dolabımdan ilk ders için gerekli kitapları alırken iç kapağına yapıştırılmış bir not fark ettim. Kaşlarım istemsizce çatılırken turuncu renkteki yapışkan not kağıdını çekip elime aldım.

"Taehyung'un küçük sürtüğü."

Okuduğum cümleyle dudaklarım şaşkınlıkla aralanırken ağzımdan istemsizce 'hah' nidası kaçmıştı.

Çok güzel... bugün yine harika bir gündü(!)...

Sertçe dolabımın kapağını kapatırken çıkan sesle koridordaki bir çok kişi bana dönmüştü.

Onları umursamadım ve elimdeki saçma notu buruşturdum.

Bu notu bırakabilecek tek kişi aklıma geliyordu.

Min hyuk...

Ondan başka ihtimal yoktu. Taehyung'la okulda kavga ettikleri zamanda böyle bir imada bulunmuştu zaten.

Elimle Anlımı ovuşturduğum sırada hemen yanımda ki dolabın açılma sesiyle başımı o tarafa çevirdim.

Bana bakarak kısa bir ıslık çaldı  "Sinirli görünüyorsun."

Kaşlarımı çatarak onu inceledim. Dolaplarımızın yan yana olduğunu bilmiyordum.

"Ne yapmaya çalışıyorsun. Dolabıma koyduğun bu notta neyin nesi?"

Elimdeki buruşmuş not kağıdını ona uzatarak hafif bağırmıştım. Pekala, okulda olduğumuz için daha sakin olmalıydım çünkü bu meraklı öğrencilerin çoktan ilgisini çekmeyi başarmıştım.

Ama elimde değildi. Min hyuk sinirlerimi bozuyordu.

Kaşlarını çatıp elimde ki notu aldı. Notu kısık sesle okurken o cümleyi yeniden duymak sinirlerimi arttırdı. Burnumdan soluyordum resmen.