𝑫𝒂𝒓𝒌 | 𝑻𝒂𝒆𝒉𝒚𝒖𝒏𝒈✔

final

Kitap biraz Aceleye geldi. Çabuk final oldu Ama yinede güzel bir kitap olduğunu düşünüyorum. Sizi şoka uğratacak bir final...

Keyifli okumalar
❤
                 

                  

hızla Geçen aylar sonunda nihayet yaz tatiline gelmiştik. Benim için her anlamda yorucu ve sitresli bir dönem olmuştu. Buna rağmen mutluydum çünkü Taehyung'a sahiptim ve o yanımdayken her şeyin üstesinden gelebiliyordum.

Hala ondan sakladığım şeyler vardı. Bunların huzurumuzu bozmasından korkuyordum ama ilişkimizi ayakta tutabilmek için her şeyi yapabileceğimi biliyordum.

Geçen aylar sonunda Taehyung'a daha çok bağlanmıştım ve bu sürekli artıyordu. Bu güzel bir durumdu ama bir yandan da ona bu kadar bağlanmam iyi bir şey değildi.

Uykumun kaçtığına kanaat getirip yatağımdan kalktım. Yaz talinde olduğumuz için günlerimin çoğu boş geçiyordu. Bu aralar Taehyung ile pek fazla görüşemiyorduk sadece vakti varsa beni görmeye evime geliyordu.

Saçlarımı toplayarak terlemiş boynumu açıkta bıraktım. Yaz aylarının en zor tarafı da buydu işte sıcaktan uyuyamıyordum.

Bu gece Evde yalnızdım bu biraz korkama sebep olsa da umursamamaya çalışarak karanlık kolidora çıktım.

Uykum olmadığı için yapabileceğim tek şey televizyon izlemekti bu yüzden salona girerek televizyonu açtım. istemsizce etrafımı kontrol etme gereği duydum çünkü garip bir şekilde korkuyordum.

Derin bir nefes alarak kumandayı elime aldım ve televizyonun ışığı eşliğinde kanalları gezmeye başladım. Güzel bir programa denk gelince durdum ve koltukta geriye yaslanarak izlemeye başladım. 

Genelde gece olsa bile pek fazla korkmazdım. Ama bugün kendimi oldukça değişik hissediyordum. Sanki evde yalnız değildim.

Başımı iki yana sallayarak kafamdaki düşünceleri atmaya çalıştım. iyi düşünmem gerekiyordu.

Zor olsada Televizyona odaklanmaya karar vererek bakışlarımı televizyona çevirdim. Fakat içeriden duyguğum garip sesle hızla doğruldum ve korku dolu bakışlarımı karanlık salonda gezdirdim. Sadece fazla kafama taktığım için bu sesi duyduğumu düşünmek istiyordum ama ses çok gerçekçiydi.

Koltuktan kalkarak hızla ışığı açtım ve odanın aydınlanmasını sağladım. Şimdi daha rahattım. Yinede hala korkuyordum.

merakıma yenik düşüp Mutfağa bakmaya karar verdim. Yavaş adımlarla mutfağa ilerlerken her adımımda kalbim çarpıyordu sanki. Mutfak kapısından elimi uzatıp ışığı açtım ve etrafı daha detaylı incelemek amaçlı içeriye girdim. Gayet sakin görünüyordu sadece ben biraz fazla abartmıştım.

Omuzlarımı silktiğim sırada arkamda ki kapının sertçe kapanmasıyla korkuyla çığlığı basıp hızla arkamı döndüm. Gördüğüm kişiyle dudaklarım şaşkınlıkla aralanırken korkudan bayılacakmış gibi hissettim.

"Uzun zaman oldu So Min."

Sertçe yutkunduğum sırada titreyen elimi kalbimin üzerine koyarak nefes alış verişimi düzene sokmaya çalıştım Fakat başarısız oldum. Korkudan ölecek gibiydim.

"M-min hyuk."

Sırıtmaya başladığında geriye doğru adım attım. Evime nasıl girdiğiyle ilgili en ufak bir fiktim yoktu. Onu gerçekten uzun zamandır görmüyordum ve birazdan iyi şeylerin olmayacağının farkındaydım.