For The Love of John

Prologue

Dear John,

Naranasan mo na bang mainlove?

Yung tipong kapag nakikita mo siya nakikipag-racing sa kabayo ang puso mo?

Yung feeling mo may radar siya dahil lahat ng sasabihin mo (dapat), susuotin mo at ultimo kakainin mo sa recess sa canteen ganun rin ang kanya.

Yung kapag nakikipagtitigan siya sayo ay may kakaibang kislap ang yung mga mata.

Yung sa tuwing tinutukso kayo ay mas mapula ka pa sa apple at strawberry,

Yung kahit mapagkamalan kang stalker, keri lang basta kung asan siya andun ka din..

Yung isang ngiti nga lang niya ayos ka na panu pa kaya pag kinausap ka niya w/ matching back hug pa
:-*

Yung bawat tweet, status sa Facebook, at GM, feeling mo ay ikaw ang tinutukoy kahit di naman.

Yung pag napalingon siya sa direksyon mo, nag-s-slow mo ang paligid at feeling mo ang ganda-ganda mo.

At sa tuwing magkasama kayo may kung anong kuryente ang naglalapit sa inyo...

At aminin...

yung ngiti sa labi at kislap sa mata ay dahil sa kanya.

Pero pano kung di ka na nga niya mapansin, may kaagaw ka pa?

Uupo ka na lang ba sa isang tabi at magsi-self-pity, o kikilos ka at gagawa ng paraan  para kahit papano  mapansin ka niya?

Eh, panu naman ...

kung isang araw ay mabigyan ka ng chance na mapansin ka niya.

susugal ka ba? o tutunganga na lang?

Will you grab it? Or will you just let it go?

This is  my story... 

however, I am not the writer,

Destiny was...