By Önyargı

Bolum6& sır arkadaşım

Arda sabah erkenden kalkıp hastaneye gitmek için hazırlanmaya başladı.Ama aklında derin düşünceler vardı.Atlas neden bu kadar sinirlenmiştiki??.Neden bir insanı ölüme terk etmişti?.Atlas bu kadar acımasız birimiydi??.Kendi yetişmeseydi Akdenizin ölecegini söylemişti doktor.Pekiya yetişmeseydi?Mesela Akdeniz neden fakir numarası yapıyordu?

Babasının Akdeniz'i ne kadar çok sevdigini görmüştü dün akşam.Annesinden bile çok üzülmüştü.Demekki Akdeniz'in, babasının yanında ayrı bir yeri vardı.

Hastaneye ulaşmıştı bile.Kendini derin düşüncelerden çekip Akdeniz'in iyileşmesi için dua etti.Asansörden indiginde Akdeniz'in babası yoğun bakımın camından kızına bakıyordu.Annesi yoktu görünürde.Yavaş adımlarla Haldun beyin yanına gitti.

"Günaydın haldun bey" Haldun bey onu daha yeni fark etmişti.

"Günaydın delikanlı"kafasını hafif çevip konuştuktan sonra tekrar kızına döndü.

"Hala bir gelişme yokmu?" aslında çekinerek sormuştu.Sonuçta orada yatan kızıydı ve çok kıymetliydi.

"Yok ama orda yatan Akdeniz.Her ne kadar bedeni zayıf olsada onun kalbi,sevgisi çok kuvvetlidir.Birkez olsa bile benim için gözlerini açacaktır."

Ardanın bakışı her ne kadar belli etmemeye çalışsada adama şaşkınca dönünce. "Bak delikanlı kızımla benim aramda kimsenin anlayamayacagı bir bag var.Biz konuşmadanda anlaşırız.Benim canım sıkıldıgında eşimden önce Akdeniz yetişir.Çünkü aramızdaki bag kimsenin göremeyeci kadar ince bir o kadarda kuvvetli.Kızım orada yatıyor ama uyanmak için elinden geleni yapıyor ve uyanacak ne zaman bilmiyorum ama uyanacak ." Haldun bey tekrar gülümseyerek kızına baktı.Sessizce fısıldadı "çünkü o annem gibi" Arda duymuştu.

Arda "annesi nerde o iyi degilmi??"

"Evet iyi eve dinlenmeye gitti" Arda anlayamamıştı.Annelermi çocuklarını bekler babalarmı? Normalde burda bekleyen annesi eve dinlenmek için giden ise babası olması lazımdı.Yada normali buyduda herkez yanlış yapıyordu?.Arda orda birkez daha anlamıştıki babası Akdeniz'i çok seviyordu.Bunu herşeyiylede belli ediyordu.

"Eger  işlerin varsa burda bekleme ben haber veririm sana."

"Hayır efendim benim bir işim yok.Bu gün okul yok zaten ben gelmeden önce okul müdürüylede konuştum.Siz merak etmeyin."

"Tekrar teşekkür ederim delikanlı.Gerçektende vefalıymışsın." kafasını tekrar Arda'ya çevirerek konuştu"Bu arada bana Haldun amca  diyebilirsin."

"Peki haldun amaca isterseniz sizde biraz dinlenin yorgun görünüyorsunuz."

"Dinlensem yorgunlugum gidermi sanki benim canım burda ölümle savaşırken.Gözüme ölüm uykusundan başka uyku girmez.Canım gözlerini açana kadar." derin bir nefes alıp verdi.

Adam sanki birşeyi bekliyordu sabırsızlıkla.Akdenizin uyanacagını biliyormuş ama ne zaman uyanacagını bilmiyormuş gibi sabırsızlanıyordu.

Akşam olmuştu Arda kafasındaki sorularla gitmişti.Haldun bey hala kızına camın arkasından bakıyordu.Annesi aglamaktan bitkin düşmüştü.Akdenizin abisi Okan'a ise haber vermemişlerdi daha dogrusu verememişlerdi.Okan Akdeniz'i çok severdi eger ögrenirsede deli olurdu.

*****

Akdenizin yüzü günden güne dahada sararıp soluyordu.Elinden hiç çıkmayan serumlarla yaşıyordu.Ama babası hala umutluydu.Akdeniz uyanacaktı.Akdenizin annesi Sedef hanım Haldun beyin kolundan tutup bekleme salonunda olan koltuklardan birine oturtturdu.Adam önce oturmak istemedi ama artık ayakları onu ayakta tutmak için yetmiyordu.Zaten agzına hala hiç bir şey sürmemişti.