By Önyargı

Bölüm 7&Atlasla benmi??

Tekrar merhaba morcuklarım ben geldim.Sıfır kilometre bir bölümle karşınızdayım.Tatatam.

"Arda sana bir şey söyleyecegim "

"Söyle"

"Şey..." elime bakmaya başladım."Ney Akdeniz" kaşları hafif çatılmıştı.

"Imm...ben"

"Evet sen" kafasını yana yatırdı.

"Ama kızmayacaksın söz ver" yüzüne baktım.

"Akdeniz daha tanışalı iki dakika oldu ve sen yerinden bile kalkmadın.Beni kızdıracak ne yapmış olabilirsinki ?." Ah gülüm sen öyle san.

"Ben...ben senin atını aldım." arık biraz geç oldu ama bir çırpıda söyledim.

"Ne atı Akdeniz " kafası karışmıştı galiba anlamadı.Acaba gerimi çekilsem.

"Şey hani size gelmiştikya küçükken"

"Evet" kaşlarını tekrar çattı.

"Senin yatagının altında bir at buldum"

"Eeee" kaşları biraz daha çatïldı.

" Bende giderken senden bir hatıra kalsın diye aldım" Allahım sen koru.

"Sen ne yaptın?" eyvah bittim ben fena geliyor.

"Sadece seni unutmamak içindi zaten yatagının altındaydı."

"Akdeniz sana atımı kaybettigimi, ne kadar üzüldügümü söylemiştim.Sen bunları bile bile nasıl tekrar vermessin.İnanmıyorum sana Akdeniz." kafasını iki yana sallayıp ayaga kalktı.Aslında haklıydı, ben olsam şu an Arda'yı öldürmüştüm.

Atının Arda için ne kadar degerli oldugunu anlatmıştı.Bizde kaldıgı gece ben bez bebegimle uyurken oda bana bir atının oldugunu fakat kaybettigini söylemişti.Arda küçükken atları çok seviyormuş.Birgün at çiftligine gittiginde atlara olan tutkusunu,at çiftliginin sahibi görünce ona özel olarak yaptırılmış kendi atlarının peluş oyuncaklarından birini Arda'ya vermiş.Arda ise oyuncagı en degerli şeyi olarak kabul etmiş.Tabi önem verdigi şeyi kaybedince çok üzülmüş.Bende atı aldıktan sonra bana anlatmıştı.Bende üzülüp sabah atını Arda'ya vermek istemiştim.Ama Arda sabah kahvaltıdan sonra hemen gittigi için vermeyi unutmuştum.Sonradan fark ettigimde hatıra olarak sakladım.Zaten ondan sonrada Arda'yı birdaha hiç görmemiştim.

"Arda ben sana vermek istedim ama sen apar topar gittin.Bende seni birdaha hiç görmedim." ne yapayım evine hediye paketiylemi göndereyim.

Sinirlenmişti.Burnundan soluyordu.Tabi haklıydı birşeyde söyleyemiyordum.Benim söylediklerimden sonra biraz sakinleşmişti.İlk defa onu böyle görüyordum.

"Peki neyse ben biraz fazla sinirlendim ama biliyosun benim için kıymetini.Böyle bir şeyi beklemiyordum.Hala sendemi??" oh neyseki sakinleşti.Yüzü normal halini almaya başlamıştı.

"Evet bende istersen..." geri verebilirim diyecektim ama Arda'nın telefonu çaldı.

"Efendim ortak" ortak dedigine göre ateş dörtlüsünden biriyle konuşuyordu.

"...."

"Bu hafta sonumu peki gideriz"

"..."

"Benmi ben" bana bakıp gülümsedi "Ben hastaneye gidiyorum Akdeniz'in yanına" ne diyor bu çocuk.

"...."

"İsterseniz sizde gelin kıza bir geçmiş olsun diyelim" bana bakıp sırıtıyordu.Gerçektende birşey anlamamıştım.