Karanlık odanın içinde tek başımaydım. İçerde ise gülüşler vardı. Ben nasıl bir yere düşmüştüm. hayat bana nasıl oyun oynuyordu. Bana kötülük yapan bir anne seven baba bana yapılanlardan habersiz bir kardeş. Bunları hakkedecek ne yapmıştım. Hala anlam verememiştim. Bunları düşünürken sabah olmuştu. Her gün bu karanlık odaya hapsolurdum. Kardeşim beni o odadan çıkarmak için uğraşır. Babam bu yüzden annemle hep kavga ederdi. Beni tek onlar severdi. Belki kardeşim beni seviyor numarası yapıyor bilmiyorum. Annem hep onu bana karşı doldururdu. Neden beni sevmiyor insan hiç kızını sevmez mi? Belki ben onların çocuğu değilim bilmem ama onları her koşulda seveceğim. Bu satırları yazarken ilerde bunu okurken belki burada olamayacağım size bu günleri yaşatırken belki ağlayacaksınız belki de güleceksiniz hangi duyguları yaşıyorsanız yaşayın beni anlayacaksınız . Hayatın size getirdikleri ve getireceklerinin kıymetini bilin. Ben bugün sizler sayesinde tekrar anılarımla doğdum.(25.10.1998) Yaşam herkesin hakkı ama onu doğru ve mutlu şekilde kullanmak lazım. Kendimi tanıtmaya unuttum. Ben sizi hikayemle buluşturan Sıla ACAR. Tanıştığımıza memnun oldum.
Sevgili okuyucular bu yeni kitabim inşallah beğendiniz ? Sizlerin boyle sohbet seklinde yazmamı isterseniz yorum yapın hepinizi çok seviyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZEHİR-İ HAYAT
Literatura FemininaSıla' nın hayatta tek isteği bulunduğu karanlık odadan ömür boyu kurtulmak. Annesinden yaşadığı zulmü anlatıyor.
