ZEHİR-İ HAYAT

BÖLÜM 3

" Begüm niye soyledin  benim o odaya  gitmemi mi istiyorsun" " Hayır  abla gitmeni  istemiyorum ""niye  söyledin o zaman"" annem sana daha fazla zarar  vermesini istemiyorum hemde  babam bilsin ben ona yalan söyleyemem""bende  söyleyemem ama yapmak  zorundayız canım ""değiliz  abla ""Begüm uzatma""abla yapma bunu""yeter  kızlar""baba ne oldu"" bu merhemi sırtına sür ablanın" Babamın o kızgın  bakışlarını içimde hissetmistim. Artık sonumu merak  ediyordum. Akşam olmasıyla  yemek  masasına oturmustuk. Bugün hayatımda ilk kez ailemle  birlikte yemek yemistim. Annemin gelmesiyle herkeste  bir sessizlik oldu. babam konuştu  mu acaba? Babamın gözlerini  izliyordum. sanki çok acı çekiyordu. Belki benim  yüzümden olmuştu. benim  yüzümden ailesi mahvolmustu. Ben nasıl bir çocuğum ki ailemin  mutsuzluguna sebep oluyorum. Şimdi ne yapmalıyım?Ailemi  nasıl mutlu edebilirim? Yemek bittikten sonra yatağıma  doğru  giderken  biri  elimden  tutup beni yere attı. Dusmemle canımın  yanması  bir olmuştu. Ayağa  kalkmaya  çalışırken elimin  üzerine  ayağını  koymuştu. Kim yapar ki bunu  bana annem. Ona baktığımda  gözlerimden süzülen yaşı  umursamadi. Daha  çok  basmaya  devam etti. " seni sevmiyorum  anladın  mi asla da sevmeyecegim ""niye  sevmiyorsun beni ""sevmiyorum  işte senin yüzünden ailemle  aram bozuldu hepsi senin  yüzünden  aptal  kız senden  ne zaman kurtulucam artık.""yakında" bu dedikten sonra yerden kalkıp odama doğru yürüdüm. Gozyaslarim akarken  kendimi duvardan  duvara atıyordum. Benden  kurtulmak  istiyor bir anne çocuğunu  niye  istemesi bana bir sebeb söyleyin yoruldum artık  bana yaptığı zulm ailemi  üzüyor beni perişan ediyor. Karar vermiştim artık bu hayat  bana zülümdü yaşamama gerek  yoktu. Kapıyı hızlıca çarpıp  kilitledim. Çekmeceyi açıp  içindeki yıllarca sakladığım  bıçağı çıkardım. Kapıyı açıp babamla Begüme "Hoscakalin  ben bu dünyadan  gidiyorum  artık " diye  bagirdim. Babam koşarak  odaya  gelirken ben hızlıca kapıyı  kilitledim. " sıla aç kapıyı yapma bunu "abla aç kapıyı nolur "sıla aç kapıyı  birsey yapma kendine"abla benim  için aç kapıyı beni yalnız bırakma "gidin burdan gidin  nolur "gitmiycez kızım  gitmiycez sen bu kapıyı açana  kadar gitmiycez"nolur gidin ben size iyi gelmiyorum"kızım aç kapıyı nolur "sizi çok seviyorum " ablaaaaaaa"silaaaaaaaa" İşte  canıma  kiymistim. Siz şimdi  bu nedenden insan hayatından  vazgeçer mi diye  soruyorsunuz  dimi? Şu an ki düşüncem digil  bu yıllardır çektiğim azaptan kurtulma yolu olarak  gördüm  ben belki siz yapmazsiniz  ama benim buna daha dayanacak  gücüm kalmamıştı.