Sonbahar akşamıydı. Sahildeki rıhtımdan az önce ayrılan bir kadın, ahmakıslatan altında yürüyor, yürürken de bir şeyler mırıldanıyordu. Ne söylediği tam olarak anlaşılmıyordu. Mürekkebi cansız bir dolma kalemin, kâğıt üzerinde ilerleyişinden farksızdı söyledikleri; belli belirsiz, anlamsız...
Bir an için rüzgâr sustu, dalgaların dövdüğü kayalıkların çığlıkları da kesildi ve bir kelime çok net duyuldu:
"Vazgeçmeyeceğim!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜL FİDANI (KİTAP OLDU)
Fiksi UmumBu sihirli bir kitaptır. Bir kere okumaya başladınız mı, bırakamazsınız!.. Bitirdiğinizde ise sevdiğiniz bir şeyi kaybetmiş gibi hissedersiniz!.. Ama aynı zamanda içinizde tekrardan okuma isteği duyarsınız!.. O halde hoş geldiniz! Aşk ile okumanız d...
