Fate || Riren

Giriş

Yağmur, yüzyıllar boyu insanlarca bereketi temsil etmiştir.

Bereketi ve şansı.

Bu yüzden kapkara gökyüzünden yere düşen her damla, bu gecenin özel bir gün olduğunun kanıtıydı...

Adam ıslak zeminde, elindeki sepeti yağmurdan korumak için kolunun arasında tuttuğu şemsiye ile dengede kalmaya çalışıyordu.

Sepetin içinde sürekli sarsılarak dışarıyı görmeye çalışan bebek, annesinin bu dünyadan göçtüğünü bilmemesine rağmen ağlarken attığı çığlıkları ile adeta gökgürültülerinin sesini bastırıyordu.

Ama bebeğin daha haberi yoktu, annesinin çok uzaklarda olduğundan.
Ve birkaç dakika sonra babası da bırakacaktı onu, bu koca ve acılarla dolu dünyada bir tek başına.

Adam önüne geldiği iki katlı evin ihtişamlı kapısını incelerken, ağlayan çocuğuna son kez bakmak üzere bakışlarını bebeğin kızarmış yüzüne çevirdi. Gözlerine dolan yaşların akmasını engellemek için tereddüt etmeden kapının ziline bastı ve bütün gücüyle koşarak bebeğini yabancıların eline bıraktı.

İleride, babanın evladını bıraktığından dolayı etrafa yaydığı acının yerini,
sonsuza dek sürecek bir sevgi dolduracaktı.

Bebeğin babası bilmiyordu ki, büyük bir aşkın başlamasına neden olduğunu. Bilmiyordu ki, ezelden beri süren güçlü bir sevginin kök salmasında ki ilk nedenin kendisi olduğunu...