Ace (BXB Fantasy 2017)

Ace Part 4: Ang Pag bibinata ni Ace

PAUNAWA:

"Hindi lang ikaw ang manunulat sa mundo. Ang ano mang pagkakahawig ng tauhan, lugar at pangyayari sa totoong buhay ay hindi sinasadya ng manunulat. Ang mga nilalaman ng akdang ito ay pawang kathang- isip lamang. Kung hindi mo gusto ang iyong binabasa maaari mong lisanin ang pahinang ito. Maraming salamat po."

Ace

AiTenshi

Jan 12, 2017

Napatingin ako kay Kuya Sam noong mga sandaling iyon. Tila panandalian huminto ang mundo noong mag tama ang aming mga mata at kasabay nito ang isang katanungang bumasag sa lahat. "Umiibig ka sa akin tol?" ang seryosong tanong ni kuya Samuel dahilan para matahimik nalang ako at mapako ang tingin sa sahig kung saan ako naka salampak.

Part 4: Ang Pag bibinata ni Ace

"Nakaka inis kaaa!" ang sigaw ko kay kuya Mark sabay takbo palabas ng bahay.

Pakiwari ko ba ay para akong double dead na baboy. Napahiya ng maraming beses ngayong buong mag hapon. Hindi ko rin akalaing mag t-traydor sa akin ng ganoong si Kuya Mark. Ang nararamdaman ko ay ginawa niyang biro at katawa tawa. Anong mukha ang ihaharap ko kay kuya Samuel ngayong nalaman nya na may gusto ako sa kanya? Nakaka hiya.. Mag kapatid kami at hindi dapat iyon ang naramdaman ko. Isa pa ay asa pa akong mag kakagusto rin siya sa akin eh isa akong robot.. Hindi tao at walang pag asang mahalin ng normal na nilalang sa aking paligid. Ibayong lungkot lamang ang nararamdaman ko kapag sumasagi ito sa aking isipan.

Habang nasa ganoong pag takbo ako ay biglang huminto ang sasakyan ni kuya Samuel sa aking harapan at dito ay bumaba ito. "Tol ano ba? Bakit hindi tayo mag usap? Bakit takbo ka ng takbo?" ang wika nito sabay hawak sa aking braso.

"Oo nga naman Ace, ang bilis mong tumakbo, kailangan pa naming gumamit ng sasakyan para mahabol ka." ang sabad naman ni kuya Mark.

"Ayokong umuwi. Dito nalang ako! Pabayaan nyo na ko." ang sigaw ko naman.

"Tol, huwag matigas ang ulo mo. Pumasok kana sa loob ng sasakyan at mag usap tayo pag dating sa bahay." ang tugon ni kuya Samuel at muli akong hinatak nito para ipasok sa loob ng kotse niya. "Hindi naman masosolusyunan ang mga problema at hindi pag kakaunawaan kung patuloy kang iiwas at tatakbo palayo sa mga ito." dagdag pa niya.

Wala naman akong nagawa kundi ang sumampa sa sasakyan at manahimik nalang sa isang sulok. Si kuya Mark ang driver habang si kuya Sam naman ay naka tabi sa akin at hawak pa rin ang aking braso. "Takbo ka ng takbo tol, tingnan mo yang sapatos mo naka nga-nga naman." ang puna ni kuya sabay alis ng naturang sirang rubber shoes sa aking paa. Pero hindi naman ako kumibo, naka tuon lamang ang aking atensyon sa labas ng bintana at kunwari pinag mamasdan ang bawat bagay na aming madaanan.

Mag buhat noong gabing iyon ay naging iwas na ako kay kuya Samuel. Nahihiya na akong lumapit sa kanya at makipag usap. Kahit sa pag tulog ay nakalayo ako o kaya ay nabalot ng kumot ang buong katawan upang hindi niya ako masilayan. Hindi na rin ako nag papakita sa kanya ng naka hubot hubad katulad dati na wala akong paki alam kung yumakap pa ako kahit walang saplot. Wala na ring halik sa pisngi o sa noo. Basta hindi na ako nag lalambing sa kanya.

Kahit sa harap ng hapag kainan, naka layo ako ng upuan kay kuya. Dati kasi ay parati kaming mag katabi sa pag kain ngayon ay kay mama ako naka siksik at sa kanya ako nag papahimay ng manok. Napapakamot nalang ng ulo si Kuya Sam kapag nakikita akong umiiwas sa kanya. Wala itong magawa kundi ang tingnan ako sa kanyang maamo at nangungusap na mata.

"Maayos naman ang kondisyon nitong si Ace. Wala namang problema ang kanyang joints at circuit. Sa palagay ko ang kanyang nararamdaman ay dala lamang ng pag mamature ng human cells na naka halo sa kanyang katawan. Ibang klase ang arkitekto ng isang ito, para siyang pinag halong makina at tao. Napaka superyor ng pag kakagawa sa kanya, at sa tingin ko ay maraming taon pa ang gugugulin ng mga siyentipiko upang maabot ang ganitong uri ng sining. Ang kanyang katawan ay parang sa tao, ngunit ang mga buto at ibang lamang loob ay gawa sa espesyal na makina. Ngayon lamang ako naka kita ng ganito uri ng modelo sa 56 na taong pag aaral ko sa teknolohiya. Karaniwan ang pangunahing parte ng mga cyborg o robot ay ang mga joints, cpu, sensor power, led, mga motor at binubuo ito ng maraming kable na dinadaluyan ng enerhiya. Pero itong si Ace ay dinadaluyan ng dugo, at ang pintig ng kanyang circuit sa dibdib ay parang isang normal na puso rin. Nakaka mangha talaga ang isang ito." ang wika ng kaibigang scientist papa na tumingin sa aking kondisyon.