Δεσμοί Αίματος

Κεφάλαιο 32

Ο Λευτέρης για πρώτη φορά μετά από καιρό κοιμήθηκε τόσο βαθιά ...

Είχε πάει 10:00 η ώρα όταν η πόρτα του δωματίου του άνοιξε και στο άνοιγμα της, φάνηκε ένα κόκκινο κεφάλι ...τον πλησίασε στις μύτες των ποδιών και κάθισε να τον χαζεύει ...φαινόταν πολύ μικρότερος τώρα που τα χαρακτηριστικά του ήταν χαλαρά ...άπλωσε το χέρι της και του χάιδεψε το μάγουλο, κάνοντας τον να ξυπνήσει ...

Άνοιξε τα μάτια του και την κοίταξε ...

Λ: Τι ώρα είναι ;...την ρώτησε ...
Ν: ώρα να σηκωθείς και να με αγκαλιάσεις ...του είπε και ξάπλωσε διπλά του ...
Λ: σου πέρασε ο θυμός ;...
Ν: για την ώρα ...αλλά αν μου το ξανακάνεις αυτό, θα σε πάρουν κομματάκια από τα χέρια μου ...τον προειδοποίησε ...
Λ: σήκω ...της είπε και την έσπρωξε ...
Ν: ε, τι κάνεις ;...θα με ρίξεις κάτω ...
Λ: σήκω ...πρέπει να ετοιμαστούμε ...και εγώ θέλω καφέ ...
Ν: χαλάρωσε ...εγώ είμαι έτοιμη και ο καφές σου σε περιμένει κάτω ...ξεκίνα να παίρνεις τηλέφωνα ...
Λ: ποιους ;...ρώτησε με απορία ...
Ν: εντολή της κυρά Στέλλας ...να μαζέψουμε όλους τους φίλους και να φάμε εδώ το μεσημέρι ...ξεκίνα με τα αγόρια και θα πάρω τα κορίτσια ...
Λ: Ναυσικά; ...πρέπει να σου πω κάτι ...της είπε σοβαρά ...
Ν: με τρομάζεις ...
Λ: ξέρω πως συμπαθείς πολύ τον Φίλιππο και ήθελα να σου πω πως η μητέρα του είναι στο νοσοκομείο ...
Ν: είναι κάτι σοβαρό;...
Λ: καρδιακή προσβολή ...δεν ξέρω πολλές λεπτομέρειες ,αλλά φαντάζομαι πως θα ήθελες να του μιλήσεις πριν φύγουμε ...
Ν: ναι ...έχεις δίκιο ...θα του τηλεφωνήσω ...Λευτέρη ;...ζηλεύεις τα πάντα, τον Φίλιππο γιατί δεν τον ζηλεύεις ;...
Λ: του έχω εμπιστοσύνη ...της απάντησε απλά, αλλά είδε στα μάτια της την δυσπιστία ...

Το κινητό του Φιλίππου χτύπησε ...δεν κοιμόταν ...είχε περάσει όλη τη νύχτα να σκέφτεται όσα είχε ακούσει ...του έλειπαν αρκετές λεπτομέρειες της ιστορίας και δεν ήξερε αν ήθελε να τις μάθει ...στην αναγνώριση αναβόσβηνε το όνομα της Ναυσικά ...της αδελφής του ...δεν ήξερε αν μπορούσε να της μιλήσει ...
Φ: ναι ;...είπε όσο πιο ήρεμα μπορούσε ...
Ν: καλημέρα ...η Ναυσικά είμαι ...σε ξύπνησα;...
Φ: όχι ...είχα ξυπνήσει ...τι κάνεις;...
Ν: καλά ...μου είπε ο Λευτέρης για την μητέρα σου και πήρα να μάθω αν είναι καλά ...

Ο Φίλιππος δεν περίμενε να ακούσει κάτι τέτοιο ...

Φ: καλά είναι ...θα βγει σήμερα ...ευχαριστώ για το ενδιαφέρον ...
Ν: ξέρεις τη συμπάθησα τη μαμά σου ...του είπε και ο Φίλιππος ευχαρίστησε το θεό που δεν μπορούσε να τον δει ...
Φ: ναι ,είναι πολύ συμπαθητική ...
Ν: να σου ζητήσω μια χάρη;...θα μαζευτούμε όλοι εδώ για φαγητό το μεσημέρι και έλεγα αν θες να έρθεις...
Φ: δεν νομίζω ...
Ν: καταλαβαίνω ... αν αλλάξεις γνώμη ,εγώ θα βάλω ένα παραπάνω πιάτο στο τραπέζι ... θα χαρώ πολύ αν έρθεις. ...
Φ: ευχαριστώ πολύ ...θα το σκεφτώ ...