Δεσμοί Αίματος

Κεφάλαιο 22

Η Δήμητρα μπήκε  στα κρυφά στο γραφείο του Λευτέρη, για να βρει το βιβλίο μετά από παρότρυνση της Ναυσικά ...δεν συμφωνούσε βέβαια ...θα μπορούσαν απλά να του το ζητήσουν ,αλλά η Ναυσικά φοβήθηκε μήπως έβρισκε το γράμμα ...

Δ: νάτο ...είπε και χαμογέλασε ,αλλά η φωνή της νοσοκόμας ,που μπήκε εκείνη τη στιγμή στο χώρο ,την έκανε να αναπηδήσει και να της πέσει κάτω ...
Νος: τι κάνετε εδώ μέσα;...της είπε με αυστηρή φωνή ...
Δ: είχα ξεχάσει το βιβλίο μου και ήθελα να το πάρω ...είπε η Δήμητρα με χαμόγελο και σήκωσε το βιβλίο από το πάτωμα ...αυτό είναι...
Νος: δεν επιτρέπεται να μπαίνετε στα ιατρεία ,όταν ο γιατρός δεν είναι μέσα ...την μάλωσε...
Δ: όταν ήρθα νόμιζα πως θα ήταν εδώ ...δεν έκανα κάτι κακό ...δικαιολογήθηκε
Νος: να μην επαναληφτεί σας παρακαλώ...της είπε και άνοιξε την πόρτα για να βγει η Δήμητρα από τον χώρο ...

Νος: αυτό που όλα τα κοριτσάκια τρέχουν πίσω του ...μονολόγησε η νοσοκόμα μόλις έμεινε μόνη ...κοιτά να δεις όλα τα χαρτιά κάτω τα πέταξε ...σήκωσε από το πάτωμα κάτι χαρτιά και έναν κλειστό φάκελο που δεν είχε όνομα ...ας τον αφήσω πάνω πάνω να τον δει ...είπε και έφυγε ...

Στο σπίτι του Ρίζου το γεύμα κύλησε με γέλια και ανάλαφρες συζητήσεις ...
Η Αμαλία μετά από μέρες αισθάνθηκε και πάλι να χαλαρώνει ,κάτι που δεν πέρασε απαρατήρητο από τον Πέτρο ...

Π: Γιάννη δεν θυμάμαι να μου είχες πει πως γνωρίστηκες με την Ειρήνη ...ρώτησε
Γ: σοβαρά ;...περίεργο μου φαίνεται ...απόρησε και άρχισε την αφήγηση όλο καμάρι ...εγώ την είχα πετύχει κανά δυο φορές στο μπαράκι που σύχναζαν με την Αμαλία, αλλά δεν τις είχα πλησιάσει ...ώσπου μια μέρα έπεσε πάνω μου ...γέλασε με την ανάμνηση ...κάναμε τις συστάσεις και έκατσα για λίγο μαζί τους ...μετά της έδωσα το τηλέφωνο μου και της είπα πως αν ήθελε θα έπρεπε να με πλησιάσει εκείνη ...βέβαια πρώτα την είχα ενημερώσει για το ενδιαφέρον μου ,έτσι ώστε να μην νομίζει πως ρισκάρει ...
Π: ώστε έτσι ...εγώ έλειπα τότε ,οπότε εσύ θα ξέρεις αν η γυναίκα μου ήταν φρόνιμο κορίτσι ...
Γ: ήταν κυρία με 'Κ' κεφαλαίο...απλά ήταν λίγο μελαγχολική ,επειδή είχατε χωρίσει ...

Η Αμαλία πήρε βαθιά ανάσα μόλις άκουσε την απάντηση και κοίταξε την Ειρήνη αναζητώντας βοήθεια ...
Ειρ: τι πάτε και θυμάστε ...αυτά είναι αρχαία ιστορία ...σημασία έχει πως τώρα είμαστε εδώ , είμαστε καλά και έχουμε τα παιδιά μας ...
Κ: και κάπου εδώ νομίζω πως ήρθε η ώρα να την κάνουμε με ελαφρά ...είπε ο Κώστας στον Φίλιππο και γέλασαν ...
Φ: τι θα κάνεις το απόγευμα ;...τον ρώτησε
Κ: δεν έχω κανονίσει κάτι ...
Φ: πάμε καμιά βόλτα;...
Π: που θα πάτε;...
Φ: πάμε για καφέ και μετά εγώ έλεγα να περάσω από την Ναυσικά ...
Κ: ποια είναι η Ναυσικά ;...καινούρια ;...
Φ: όχι ρε ...περίεργη ιστορία ...θα στην πω ...αν θες μπορείς να έρθεις μαζί μου ...πρότεινε ...