Kεφάλαιο 61

1.3K 151 16
                                    



Λίγη ώρα πριν τον γάμο ...

Η Ναυσικά και η Εύα ήταν ήδη ντυμένες και χτενισμένες ....


Η Εύα είχε αποφασίσει να αφήσει τα μαλλιά της ελευθέρα με ελαφριές μπούκλες που πλαισίωναν το πρόσωπο της απαλά ....


Η Ναυσικά είχε βάλει ένα όμορφο κοκαλάκι, σαν στέμμα που απομάκρυνε τα μαλλιά από το πρόσωπο της και τα φούντωνε λίγο στο πίσω μέρος ....

Ν: όλα καλά, αλλά με στενεύει αυτό το φόρεμα ....γκρίνιαξε και προσπαθούσε να βολέψει το στήθος της ,που έδειχνε έτοιμο να ξεχειλίσει ....


Η Εύα γέλασε ....

Εύα : εμ , τι τα ήθελες τα κολλητά έγκυος γυναίκα ;...


Δ: θα ασχοληθείτε λίγο μαζί μου ;....παραπονέθηκε η Δήμητρα ...

Ν: δεν μπορώ ....θα αρχίσω να κλαίω ...είπε η Ναυσικά και ρούφηξε τη μύτη της ...
Εύα : είσαι τέλεια καλή μου ....
Δ: τα μαλλιά ;....
Εύα: όλο το σύνολο έχει δέσει καταπληκτικά πάνω σου ....την καθησύχασε ...ε, Ναυσικά ;...
Ν: ναι ...μου αρέσεις πολύ ...και καλύτερα που έκανες τελικά έτσι τα μαλλιά ....ξανατράβηξε την μύτη της ..έτσι και με κάνεις να χαλάσω το μακιγιάζ ....
Δ: τώρα γιατί μυξοκλαίς ;....για το φόρεμα που σε στενεύει, ή από την συγκίνηση ;....την πείραξε η Δήμητρα, ενώ προσπαθούσε να κρατήσει και τα δικά της δάκρυα ....
Ν: για το φόρεμα φυσικά ...είπε η Ναυσικά ,αλλά δεν έπεισε κανέναν ....
Εύα : λοιπόν εμείς πάμε κάτω ...πάρε βαθιές ανάσες και μόλις είσαι έτοιμη κατεβαίνεις ...

Λίγο πριν βγουν από το δωμάτιο η Ναυσικά γύρισε και την κοίταξε με βουρκωμένα μάτια ....


Την αγκάλιασε σφιχτά ....

Ν: να είσαι ευτυχισμένη , φιλενάδα .....της ψιθύρισε και πριν αρχίσουν να τρέχουν τα δάκρυα έφυγε από το δωμάτιο ....




Η Δήμητρα είχε μείνει μόνη και κοιτάχτηκε στον καθρέφτη ....

Δ: τέλος τα ψέματα κοπελιά ....παντρεύεσαι ...μονολόγησε ....


Ο Ηλίας στεκόταν στην πόρτα και την καμάρωνε ....

Ηλ: μοιάζεις τόσο πολύ στη μητέρα σου ...παρατήρησε και η Δήμητρα γύρισε να τον κοιτάξει ....
Δ: σου αρέσω ;....
Ηλ: είσαι σαν νεραΐδα ....και ειδικά με αυτό το βραχιόλι ....μόνο το ραβδί σου λείπει ....
Δ: μπαμπά ;....θα είσαι σίγουρα καλά μόνος σου ;....
Ηλ: όσο ξέρω ότι περνάς καλά θα είμαι και εγώ καλά ....και άλλωστε κάθε Κυριακή θα έρχεστε για φαγητό ...μου το υποσχεθηκες.... της θύμισε ....
Δ: μπαμπάκα μου ...είπε η Δήμητρα και τον αγκάλιασε ....είσαι ο καλύτερος μπαμπάς του κόσμου .....του έδωσε ένα απαλό φιλί στο μάγουλο ....
Ηλ: τι λες πάμε ;....είπε και της έδωσε το μπράτσο του ...

Δεσμοί Αίματος Donde viven las historias. Descúbrelo ahora