Δεσμοί Αίματος

Κεφάλαιο 17

{{Ο Λευτέρης κοιμόταν όταν ένιωσε την Ναυσικά να μετακινείται....γύρισε προς το μέρος της και την είδε να σηκώνεται από το κρεβάτι ....φορούσε ένα κόκκινο φόρεμα και ήταν τόσο όμορφη.....

Λ: που πας ;....τη ρώτησε

Γύρισε και τον κοίταξε χαμογελώντας .....

Ν: φεύγω....τώρα μπορώ να φύγω.....
Λ: δεν μπορεί να μιλάς σοβαρά ...και εγώ;....
Ν: δεν με χρειάζεσαι ....
Λ: μην φύγεις ...δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα .....

Ακούμπησε το χέρι της στα χείλη του ....

Ν: μπορείς να κάνεις τα πάντα ....δεν με χρειάζεσαι .....

Ο Λευτέρης πήγε να σηκωθεί ,να τη σταματήσει, αλλά δεν μπορούσε .....

Λ: μη με αφήνεις ....της φώναξε ,αλλά εκείνη έφυγε .....}}

Ν: Λευτέρη ...αγάπη μου ξύπνα ....όνειρο ήταν.....

Η Ναυσικά προσπαθούσε να τον ξυπνήσει, αλλά μάταια ...ήταν χαμένος στο όνειρο του...ξαφνικά άνοιξε τα μάτια και την κοίταξε ....

Λ: δεν έφυγες ...της είπε και την έσφιξε πάνω του ....
Ν: που να πάω ;....είσαι καλά;....ρώτησε γεμάτη ανησυχία
Λ: Κράτα με σφιχτά .....θέλω να σε νιώθω κοντά μου.....
Ν:το ξέρεις πως οι κινήσεις που μπορώ να κάνω είναι περιορισμένες ...προσπάθησε να αστειευτεί όσο εκείνος την τραβούσε κοντά του .....
Λ: μην με αφήσεις ποτέ ...την παρακάλεσε....
Ν: αυτό να το θυμάσαι όταν θα με παρακαλάς να ξεκολλήσω από πάνω σου ...τον πείραξε ....
Λ: δεν αστειεύομαι ....αν φύγεις δεν έχω ζωή .....
Ν: Λευτέρη μου τι σε τρόμαξε τόσο πολύ;....κοίταξε με ....
Ο Λευτέρης την κοίταξε στα μάτια ....αυτά τα μάτια .....

Ν: θα σου πω κάτι και να το θυμάσαι, γιατί δεν θα το ξαναπώ...... νομίζω πως αυτό το ατύχημα έγινε για να συναντηθούμε .....δεν θα σου πω ότι σε αγαπώ...θα σου πω μόνο πως όταν είσαι μαζί μου ,νιώθω πως μπορώ να κάνω τα πάντα......
Λ: μην με αφήσεις ποτέ......

Δεν του μίλησε ...απλά κούρνιασε στην αγκαλιά του και άκουγε τους χτύπους της καρδιάς του, μέχρι που ηρέμισε και τον ξαναπήρε ο ύπνος .....