Δεσμοί Αίματος

Κεφάλαιο 34

{{ να προειδοποιησω απλα ,πως υπαρχουν καποιες πιο "προσωπικες" στιγμες του ζευγαριου σε αυτο το κεφαλαιο ...}}

Μετά από το τηλεφώνημα στον Ευκλείδη, ο Σταύρος αισθάνθηκε πολύ καλύτερα ....ήξερε πως ο φίλος του είχε αρκετές διασυνδέσεις και θα έφερνε εις πέρας την αποστολή ,ως σωστός στρατιωτικός .....πηγαίνοντας προς το γραφείο που βρισκόταν ο Λευτέρης, πρόσεξε την Ντέμπορα να βγαίνει από μέσα έτοιμη να εκραγεί ....χαμογέλασε με την εικόνα, αλλά ήξερε πως αυτός ο θυμός, ίσως και να προμήνυε προβλήματα ....μπήκε στο δωμάτιο χωρίς να χτυπήσει και βρέθηκε αντιμέτωπος με την εικόνα ενός ερωτευμένου ζευγαριού .... ξερόβηξε για να τους δώσει να καταλάβουν πως δεν ήταν μόνοι τους και κρατήθηκε με το ζόρι να μην γελάσει ,μόλις είδε την ένοχη έκφραση στα πρόσωπα τους .....

Λ: γιατρέ.... είπε αμήχανα .....
Ν: εγώ ...έφερα καφέ ....είπε και του έδειξε τα δυο κύπελλα ....
Στ: για εμένα δεν έχει;.... ρώτησε αθώα ....
Ν: μπορείτε να πάρετε τον δικό μου ...δεν έχω πιει ....είπε και του έδωσε το ένα...
Στ: έχει και κανέλλα ....ωραία ....ήπιε μια γουλιά και τους κοίταξε ....θα μου μιλήσει κάποιος, ή θα πρέπει να μαντέψω τι έγινε;.....
Λ: την είδατε που έφευγε από εδώ ;....
Στ: ναι και λυπάμαι τον φουκαρά που θα πέσει πάνω της .....δεν μπόρεσε να κρατηθεί άλλο και άρχισε να γελάει, παρασύροντας πρώτα την Ναυσικά και μετά τον Λευτέρη ....

- τι μούτρα είναι αυτά καλέ;.... ρώτησε η νοσοκόμα ...
Ντ: είναι γυναίκα του ....αυτό το κοριτσάκι είναι γυναίκα του Λευτέρη και μάλιστα ξέρει για μένα ....
-: τι περίμενες ;....πως μετά από εσένα θα κλεινόταν σε μοναστήρι ;....είναι ωραίος άντρας και κάτι που εσύ δεν εκτίμησες όσο ήσασταν μαζί, είναι καλό παιδί .....
Ντ: τώρα εσύ τι κάνεις ;....βρήκες ευκαιρία να μου την πεις ;.....
-: δεν έχω λόγο να το κάνω ....απλά σου λέω την αλήθεια ....
Ντ: ναι καλά.... όλες με ζηλεύετε επειδή μπορώ να έχω όποιον θέλω .....είπε αυτάρεσκα ...αλλά αυτό είναι ταλέντο αγάπη μου .....
-: κάποιος όμως σου ξέφυγε και από ότι φαίνεται είναι ευτυχισμένος μακριά σου ...

Η Ντέμπορα την αγριοκοίταξε και έφυγε ....έχανε και αυτό πονούσε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο ....μεγάλωνε και έμενε μόνη ....